zondag 31 juli 2011

Aangekomen!

Piep!

Goed en wel aangekomen! Op de luchthaven afgehaald door Megan en haar zus Lynne (ik geef nog geen garanties van schrijfwijzen...). Vervolgens auto gaan afhalen en de grote vuurdoop!
Links rijden... ja wadde... maar vooral het niet-cervostuur en met links schakelen (en tis ne moeilijke om te schakelen) is een aanpassing!
Maar verder: WAUW - die tafelberg toch... - torent overal bovenuit en is bijzonder fascinerend!
Ik kan niet wachten om hem te beklimmen!
De mensen waar mijn kamer is, hebben hem nog nooit beklommen!!

Het gezin bestaat uit: mama Ray (van Rachel), een blanke vrouw, geboren en getogen in Kaapstad.
papa Graham, een zwarte (eerder gemengd bruin) man
dochter lynn, dochter gaynor en dochter megan
en de zus van mama: Carol.

Zij wonen in het grote huis. Gaynor woont beneden in het "bijhuis".
Boven in het bijhuis heb ik mijn kamer, met eigen badkamer.
Lunet, een afrikaanse (blanke) vrouw, woont hier ook, en Kirran, een (indische achtige kleur) jongen uit Durban die hier studeert...
Een leuke mengelmoes!

Iedereen is supervriendelijk!

Daarnet hebben we een proefrit naar het Tygerberg ziekenhuis gemaakt, zodat ik morgen de weg ken... Laat dat duidelijk zijn: ik ken de weg morgen nog niet!
Ray, Graham en Lynn samen in de auto, honderduit aan het vertellen, concentreren om hen te verstaan, links rijden, schakelen en op de weg letten... dat ging zelfs mijn petje te boven :-)
Maar morgenvroeg rijdt Graham opnieuw mee met mij en pakt hij de bus terug. Super vriendelijk!

Ook al even op verkenning geweest in het Tygerberg ziekenhuis zelf, ziet er behoorlijk oud uit, maar ik verwachtte niets spiksplinternieuw... Ik ben benieuwd morgen!
Toen we op het derde verdiep aankwamen (pediatrie) vlogen er vogels in de gang rond... Maar dat zegt natuurlijk niets over de kwaliteit, gezien de vleermuizen op het zevende verdiep in Hasselt ;-)

Dat is ons "huis". Van op straat getrokken, met een "beveilingspoort" die op de foto open staat. Het huis midden in de foto (met balkon), is het "bijhuis", waar ik op de eerste verdieping woon.
Daar links van (achter die bomen), is het huis van het gezin.




Mijn kamer en badkamer.
En dan nu, mijn uitzicht:
Mijn autootje:

het ziekenhuis:


en tenslotte: ons terras, de living, de keuken, het zwembad





Meer verhalen volgen nog, maar nu hebben jullie toch al een idee waar ik juist terecht ben gekomen!
Hasta la proxima!
x

3 opmerkingen:

  1. Helaba,

    Ziet er toch allemaal zeer netjes uit waar je daar terecht gekomen bent!
    Hopelijk vind je ook nog de weg naar huis terug als je in't ziekenhuis bent... .

    Coole voiture by the way ;)! Airco, CD,radio, airbags, precies alles erop en eraan :).

    Kben zeker dat je je daar wel (al werkend) gaat amuseren!

    Je hebt je pen met da flikker-bolleke toch bij zeker?

    Laat de volgende foto's al maar komen hé ...

    Vele groetjes,

    From the Jessa-emergency :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Miss Goele!

    1. waarom heb ik u niet meer gezien?? :-(
    2. geen airco, geen cd, geen radio, geen cervostuur -> armmuscles kweken!
    3. geen pen met flikkerbolleke, want alles moet hier met zwarte inkt geschreven worden
    4. merci voor message!
    hasta snel!

    BTW: de verpleging prikt hier GEEN kinderen...
    Als ik hen vraag om te helpen en waar alles ligt, moeten ze zelf op zoek gaan... ge zou denken dat ze nog nooit eerder geholpen hebben...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Super Ellen :-) maar de Tafelberg beklimmen heb ik me snel terug gedraaid van toen ik 200 m hoog zat! Opgelet is gevaarlijk, goede schoenen en durf! (maar weinig bescherming daar hoor!) Alvast veeeeeel succes daar en hou ons op de hoogte! Ines

    BeantwoordenVerwijderen