Tygerberg, de foto's - uncensored

Lieverdjes!

I'm back! Mijn excuses voor het wachten op een volgende blog, maar mijn "internet-data" van augustus was op :-), ik zat al tegen de grens en met foto's van Mats te downloaden heb ik mijn limiet bereikt (maar het waren wel geweldige foto's :-)).

Ondertussen is mijn tweede maand ingegaan, heb ik mijn eerste weekendwacht achter de rug en mijn eerste septemberwacht! Hopla! Het gaat hier nogal ne gang ;-)

Ook hier in huis is er wat veranderd, Lunet is vertrokken, naar de Eastern Cape (ong 14u rijden van hier), naar haar nieuwe (ex-)boyfriend. Thobani is nog steeds hier en zijn vriend Trevor heeft Lunet haar plaats ingenomen. Nu is Thobani helemaal prins te rijk, want Trevor was ook chauffeur naar het werk, dus dat is gemakkelijk en daarnaast kookt Trevor ook graag, iets wat Thobani niet kan :-) .

Verder zit ik al aan les 14 van start to run!

Ons mama heeft haar vliegtuigtickets naar hier geboekt, eind november komt ze naar hier, samen met Greet! Wopla!

En dat is nog alleen maar het algemene nieuws van de afgelopen twee weken :-).

Op het werk gaat alles ondertussen vlotter en vlotter, ik ken meer en meer volk, meer en meer volk kent mij en veel gaat nu al vanzelf... Ik was er deze week nog wel met Vincent over bezig, over al de breedspectrum antibiotica die ze hier gebruiken, hij was blij dat ik er net zo over dacht... Ze hadden tegen Vincent gezegd dat ze hier geen MRSA hebben, Vincent zijn reactie was, nog niet, jullie creeren het hier!

Weer heel wat boeiende pathologie gezien! Gelukkig geen TBM patienten meer (hoewel klinisch heel interessant, verschrikkelijk voor de patient!).
Een Stevens-Johnson syndroom dat -uiteraard- heel erg ziek was, nog wat meningococcensepsissen..., een post-meningococcen-arthritis, 2 post-streptococcen glomerulonefritis patienten...
Een 3 weken oude baby met buikgriep, die bij opname een Natrium had van 193, ik wist niet dat het mogelijk was, maar kijk... fiejoew...
Oh sorry, toch een TBM, met massieve hydrocefalie daardoor (lees ik hier net in mijn eigen verslagjes).
Een jongen van een jaar, door mama binnengebracht op spoedgevallen, met blijkbaar HIV, want mama had 1 fles siroop mee van een van de retrovirale middelen daarvoor, maar meer wist ze niet...
Dat op zich is al heel vreemd want als een kind HIV positief is en er behandeling gestart worden, moeten de ouders (of de verantwoordelijke) 3 keer op counseling-sessie gaan (minstens 3 x ) tot ze alles goed begrijpen en het belang van de therapie beseffen, voor de therapie gestart wordt, om te vermijden dat ze zouden stoppen met de behandeling. Dat de mama maar 1 soort medicament meehad, nog vreemder, want ze krijgen altijd 3 of 4 medicamenten... De jongen heeft ook PTB. Sindsdien is mama hier niet meer geweest, we zijn 2 weken verder... De politie is langsgegaan op het adres, daar wonen ze blijkbaar niet... Dus ze hebben hun kind in de steek gelaten, ok dan misschien beter in het ziekenhuis dan ergens anders, maar toch...


Mijn weekendwacht dan, op zaterdag is er een 3 jarige jongen binnengekomen die de psychiatrische medicatie van zijn nonkel (Orphenadrine) had ingenomen, nu helemaal aan het hallucineren (een kleine jongen zien hallucineren is echt heel vreemd) en hij had onwillekeurige bewegingen...
Thank god, dat ik net als de andere assistenten, ondertussen mijn Afrikaans nummer in mijn smartphone heb steken... snel op internet opgezocht wat dat allemaal kan geven: verwardheid, agitatie, hallucinaties, onwillekeurige bewegingen (check, check, check), hypotensie, convulsies, ventriculaire aritmie, dood mogelijk binnen 3-5 u (oow F*CK!!). Goed ik ben 5.5 u nadat hij het heeft ingenomen naar huis gegaan en hij hallucineerde nog steeds (en was dus nog in leven) en de volgende dag zag hij er weer perfect normaal uit!
Dankzij hem wist ik ook dat er hier ook een antigifcentrum bestaat.

Zondagmorgen dan eerst getoerd, dan mocht ik 's middags naar huis, gaan lopen in een stralende zon!
Mijn originele plan was om wat preventief te slapen, maar met zo'n stralende zon vond ik het zonde om binnen te zitten of te slapen, dus ben ik er op uit getrokken, naar Bloubergstrand!  Aan de kust ten noorden van Milnerton met "dé foto" uit de boekskes van Kaapstad, de Tafelberg...

Zon, zee, strand, uitzicht op Kaapstad en de Tafelberg, sja wat heeft ne mens nog meer nodig :-)
 Misschien net iets minder wind, maar dat nemen we er wel bij!

's Avonds dan terug gaan werken, het was niet super druk (in tegenstelling tot zaterdag overdag), maar wel voortdurend bezig en 2 patienten die niet goed waren en dus voortdurend moesten gecontroleerd worden... en daartussen dan de "gewone" zaken, een astma opstoot, een gastro-enteritis, faecale impactie, een 19 dagen oude baby voor sepsisscreening...
De 2 heel zieke waren een 6 maanden oude baby, met Noonan syndroom, hart-afwijking, hydronefrosis, hydrocefalie met VP-drain, die maar 2.8 kg woog (op 6 maanden !!!!!!!). Nu een VP drain die niet meer draineerde... Dat kind zag er echt verschrikkelijk uit, een mini gezichtje en daaraan dan een groot hoofd, en veel te veel vel, precies of haar huid wel al de leeftijd van 6 maanden bereikt had, maar de rest van haar lichaam nog niet... Daarbij had ze ook hypoglycemie, hyponatriemie, hypocalcemie, hypomagnesiemie en hypofosfatemie... Ze dacht zeker laat ik ineens alles misdoen! Pfff...
Tweede patient was een meisje van 1j 9 maanden die Connies Crystals (KMg04) had ingenomen... (ik denk dat dat ongeveer te vergelijken is met datgene waar Peetieboy een paar jaar geleden zijn vinger had ingestoken)...
Goed ondertussen wist ik dat er een antigifcentrum bestond, gebeld, hmmm, dat is een "very strong alkaline corrosive"... 1 theelepel kan dodelijk zijn in kinderen!
haar tong zag helemaal zwart, ze had speekselvloed, kon niet meer slikken, stridor, braken...
Kan blijkbaar ook nierfalen, hepatische necrose en methemoglobinemie geven, maar al haar bloedcontroles over de nacht bleven gelukkig goed en 's morgens is ze dan voor een gastroscopie gegaan...

Maar ge krijgt hier dus wel wat te zien...

Zoals de titel van deze blog al doet vermoeden, zal ik jullie eens wat foto's van het ziekenhuis laten zien!

Dit is de "resuscitation room" op spoed

Dan paar foto's van de "wards" op spoed, als de kinderen daar tijdelijk worden opgenomen (maar de kamers boven op G10 zien er eigenlijk ook zo uit) (net als hierboven een foto van rechts en links)

2 patientjes op G10:

Mijn dikke vriend en ik:

Die ook Rhodine's dikke vriend is :-) (we hebben hem geleerd om oe-oe-oe gelijk een indiaan te doen :-))

Thania op G10 en een van de verpleegsters

Het karreke waarmee ze rondkomen met alle medicatie in:

De verpleegkundigen (check de epauletten ;-)). Ondertussen heb ik vernomen dat alle streepjes -verschillende kleuren- een code zijn voor bvb vroedvrouw, administratief enzo

Volgende gang is gelukkig niet voor patienten, de verbindingsgang tussen het ziekenhuis en de faculteit geneeskunde:

Vwala, dan hebt ge daar toch een idee van e :-).

Afgelopen week ook mijn eerste loon gekregen! Ha! Check! Zalig :-) en met mijn eerste loon, mijn eerste boete :-( nuja, er wordt wel eens gezegd dat enige assertiviteit mij niet vreemd is, dus besloot ik dat even in de praktijk te brengen en vwala! mijn eerste boete is kwijtgescholden :-)
(t was een boete van te parkeren aan de spoed, tsss...)

(ter info: wit eerste loonsbrief, roos eerste boete :-))

Ben al goed gaan shoppen om mijn eerste loon te vieren :-), een jeans, een pyjama, nog een paar schoenen, de cd van Stef Boos: Kloofstraat, de nieuwe cd van de Red Hot Chilipeppers!

En heb ik mezelf getrakteerd in Maestro's on the beach, schitterend, een vis/zeevruchten schotel, met zicht op zonsondergang op de Atlantische oceaan, mmmm Life can be good!

Verder had ik al een hele week jeuk en precies beten, ik dacht al dat ik scabies had overgekregen van de patienten (maar dan op een ongewone locatie), neenee, wat blijkt, in ons wacht-bed, zitten er vlooien!
Fijn zo! Nuja misschien zijn jullie niet zo verbaasd na het zien van de bovenstaande foto's! het is natuurlijk Afrika, maar als iemand huis-tuin-keuken tips heeft op vlooien te vermijden... In de winkel verkopen ze alleen zo poeder om de lakens en het bed te bestrijden, maarja daar komen wel elke dag nieuwe lakens op en op dat poeder moogt ge niet slapen...

Afgelopen week was Ryan (Megan haar vriendje) jarig en gisteren hebben we dat gevierd met een "braai" (BBQ) bij hem thuis.
Ryan is zot van chocola, dus heb ik hem côte d'or gekocht voor zijn verjaardag, ik heb net betaald in de winkel als ik doorheb dat de helft van dat pak al is opgegeten! (gelukkig mocht ik een nieuw gaan halen!)

Hier wat sfeerfoto's van gisterenavond:

Ryan en ik

 Megan en ik:

 Megan en Ryan:

 Ja, Ryan is golfleraar, dus dan is het plots: "Who's up for night-golf??"

Vandaag eindelijk weer weekend! Dus weer verkennen!

Ik ben naar The Old Biscuit Mill gegaan! heeeeeeeeeeeeerlijk (letterlijk en figuurlijk!)!
Dat is gewoon temptation island! Op zaterdag is daar The Neighbourhood market! Ge-wel-dig!
Retro-winkeltjes a la "Oplus", bio-eten, kraampjes om te eten, chocoladefactory, retro-kleren, echt kei tof!
En lekker :-)

Ge ziet dat ze hier ook smaak hebben : (check het rode bord op de achtergrond)

 Mijn lunch:

Nadien ben ik naar District Six museum gegaan... Ik heb hier, denk ik, al eens eerder over verteld...
Vroeger woonden hier 60 000 Africaners, tot de regering besloot dat dat een "White area" was, en iedereen daar weg moest en ze alle huizen hebben plat gesmeten...
Beklijvend! En ondertussen is er nog steeds geen beslissing genomen wat er met District Six zal gebeuren, dus het blijft daar een lege vlakte, die ze nadien "Zonnebloem" genoemd hebben (in volle apartheid) om het terug een "Witte" naam te geven...

Een kaart van District Six: oude bewoners mogen hierop schrijven waar zij woonden:

Nog even naar Longstreet gegaan (helemaal toeristisch gegaan) en een "I Love Cape Town" trui gekocht... nooit gedacht dat ik ooit zo een trui zou kopen, maar ik zag hem hangen en ik dacht... maar I DO love cape town en toen heb ik m maar gekocht :-)

Daarna naar Observatory gegaan, de studentenwijk van Kaapstad:

 Waar ook het Groote Schuur ziekenhuis ligt, waar Christiaan Barnard op 3 december 1967 de eerste harttransplantatie ooit uitvoerde...

Ik kwam daar ook nog een kapsalon tegen met buiten een uithangbord (wat mij persoonlijk niet zo erg aansprak, maar ik laat jullie vrij om jullie eigen mening erover te geven):

En tot zover mijn avonturen tot nu toe :-)

Deze keer geen Springbok-t-shirt foto's van mij :-). Trouwens over dat t-shirt, ik had al verteld van de Springbok-friday, dat ge dan uw springbokshirt moet dragen om de springboks te steunen, dan ziet ge in het ziekenhuis dus ook dokters (of ik :-)) daarmee rondlopen. Gisteren werd er op het nieuws van Zuid-Afrika een politicus van de ANC geinterviewd, ook met zijn springbokshirt aan, dat kunt ge u toch bij ons niet voorstellen...
Donderdag was ik in de cafetaria van de Medical School en donderdag moesten de springboks ook spelen, dan lopen alle obers daar met hun springbok shirt rond (maar staat er wel Vaya con dios op ;-)).

En om af te sluiten nog enkele schitterende liedjesteksten van Stef Bos en een paar grappige prenten die ik tegenkwam in de Medical School:

Gelukkig

Ik ben soms te blind
Om te zien wat ik heb
Verdwaal soms nog steeds
Ook al ken ik de weg

Vrij als een vogel
Die de storm heeft overleefd
De wind in de rug
En ik klaag soms nog steeds

Maar ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets

Ik voel me steeds lichter
Ik dans met verdriet
En ik ken zes akkoorden
Maar ik gebruik er maar drie

Want ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets

Ik word langzaam onzichtbaar
Verdwijn in de mist
Verwissel mijn vroeger
Met dat wat nu is
Zo loop ik verloren
Gelukkig verdwaald
Wordt altijd weer ergens
Met liefde onthaalt

Ons Mors Ons Tyd

Ons kuier ons drink
Ons praat en ons lag
Ons kan lekker gesels
Tot laat in die nag
Ek vertel van n boek
Wat ek het gelees
Maar ons draai rond die punt
Waar ons eintlik moet wees

Jy vertel van jou werk
Van jou pa en jou ma
En die wind in die kaap
Wat vandaag het gewaai
En die geweld in die stad
Dit maak n mens so moe
Ek dink ek waai self op n dag
Londen toe

En so praat ons om slim
Die gevoel te ontwyk
En ons probeer om mekaar
Nie in die oe te kyk..
Bokkie....Bokkie....Bokkie
Ons mors ons tyd

En buite in die nag
Loer die gevaar
Die armes soek kos
En ons kla en ons kla
Oor die koers van die Rand
Oor die vrot politiek
Oor die loerbroer kommersie
En die soetpoepmusiek

En jy vra my opinie
Oor die broeikaseffek
Ek s? dis nogal okay
Want die weer is nie sleg
Ons kry somers in holland
Soos in n afrikaland
Nog n eeu en ons het
Palmbome langs die strand

En dit is nou al laat
Ons sou lank al moet slaap
En in plaats van de praat
Sou ons kinders moet maak
Maar dit gaan nooit gebeur nie
Met die ure wat slyt
Bokkie.....Bokkie....Bokkie
Ons mors ons tyd
Ons mors ons tyd

Ek is n n man
En jy is n vrou
Ek is miskien
Nie die regte (ou) vir jou
Maar ek kan tower met woorde
Ek kan sing soos n engel
Al l? die berge nog so blau

Maar jy mors jou tyd met my
En ek mors my tyd met jou

Dus kom loop jou pad
Dan maak ek my plan
Die rivier in die midde
Elkeen aan sy kant
Want waaroor ons moet praat
Sal ons altyd verswyg
Oh Bokkie
Ons mors ons tyd
Ons mors ons tyd