Gegroet zonnig België!
Heeft de zon eindelijk de weg naar België teruggevonden ja! Ik ben blij voor jullie!
Hier zijn we weer aan het weekendwachten! Gisteren dagwacht, deze morgen gaan toeren en vanavond ga ik terug voor de nachtwacht!
Afgelopen maandag was ik ook van wacht, een buddy-call, samen met Michele. Michele is een van de registrars en aangezien ik vanaf oktober ook registrar-wachten doe, had ik gevraagd om eerst een wacht samen te doen om het eens gezien te hebben. Het was wel opvallend rustig voor een maandag, desalniettemin hadden we toch ons werk! Een nieuwe diabetes, een paar astma-opstoten met pulsus paradoxus...
Dinsdagmorgen besloten dan een paar kinderen van G10 "moeilijk" te doen... een bolleke van 6 weken met een longontsteking was zo kortademig dat die uitgeput begon te raken, die moest dan naar intensieven.
Dan hebben we een ander bolleke van 3 maanden, waar we een syndroom vermoeden, maar vanuit genetica is er nog niks bevestigd, ze vermoeden dat het een mozaicisme is (dat wilt zeggen dat net zoals bij een mozaiek sommige cellen de genetische aandoening wél hebben en andere cellen niet, maar dat maakt het dus moeilijk om op te sporen). Het probleem bij dit kind was dat er aan een trisomie 18 gedacht werd, maar het was niet overduidelijk... Trisomie 18 en trisomie 13 hebben allebei een heel slechte prognose, die kinderen leven meestal maar een paar maanden, als ze het uberhaupt overleven na de geboorte. Als het dat dus zou zijn, dan heeft het weinig zin om dat kind te gaan reanimeren of er veel onderzoeken/therapieën bij te doen. Maar als het dat niet is, dan is het een andere zaak natuurlijk. Meestal wordt er dan over een interventie-level beslist (te vergelijken met de DNR code in België). Bij dit kind lag er dus nog geen interventielevel vast, omdat we nog niets wisten. Maar dan begon ze dinsdagmorgen te desatureren tot 80% en moesten we dus weten tot hoever we moesten gaan om haar weer beter te krijgen...
Ondertussen weten we ook welke hartafwijking ze heeft en dat haar CT hersenen een ramp is (geen corpus callosum, hypoplastisch cerebellum) en dat er vanuit genetica geen trisomie gevonden is. Dat wisten we toen nog niet, ondertussen is er ook beslist dat ze een interventie-level 2 is. Geen intensieve, geen ventilatie, geen parenterale voeding enz...
Dinsdag dan postcall op het werk vertrokken, ik moest nog langs de garage en dacht dat dan te doen. BIG MISTAKE! nota aan mezelf: geen dingen postcall willen doen... Ik geef het adres van de garage in in de gps, ik wist dat het in de gardens lag (in het centrum), en ik zag ik iets groen op het schermpje, dus ik dacht check...
niet check dus... de gps heeft mij helemaal de townships ingestuurd! Fijn zo, daar was ik dan, postcall, moe, hongerig en in de townships! Ik zag iedereen mij aankijken met een verbaasde blik: wat doet die blanke chick hier??
Snel terug naar huis gereden en bed ingekropen. Na mijn middagdut gaan lopen en nadien met Trevor en Thobani pizza gaan halen en die opgegeten op Signal Hill. Die mannen komen uit Durban, zijn al een maand in Kaapstad en hebben hier nog niks gezien... en dan krijgen ze van een Belgische een rondleiding in Kaapstad ;-). Het was eigenlijk helemaal geen mooie zonsondergang, maar zij vonden het helemaal geweldig.
Thobani en Trevor en de tafelberg:
The city by night:
Dat was ook meteen het afscheid van Thobani! Woensdag is hij naar Durban vertrokken voor de begrafenis van zijn tante, maar hij zal vermoedelijk daar blijven... Toch als ik Trevor zo hoor, Trevor en zijn broer zijn de eigenaars van het bedrijf en voorlopig is het plan dat Thobani in Durban blijft...
Spijtig! Want ik amuseerde mij goed met Thobani en Trevor is maar saai ;-).
Woensdagavond dacht ik een rustig avondje te houden, helaas! Gaynor had platte band, dus was ik naar haar gereden om haar op te pikken en dan moesten we wachten tot de technieker kwam van volkswagen... Gaynor haar auto is een nieuwe golf, veel aangenamer om in te wachten én ze heeft radio. Maar Gaynor en Rachel (die ook mee in de auto zat) vonden dat we in mijn auto moesten wachten (zowiezo moet de deur altijd op slot), want als ze dan iemand afkwam, dan konden we met mijn auto tenminste rijden...Twee uur later was het probleem opgelost en konden we weer naar huis.
Donderdag was een sippe dag voor G10! Onze schattebol, onze mascotte, de lieveling van iedereen, na bijna 5 maanden op G10 is naar een home gegaan! De sociale werker die hem kwam ophalen, wist niet wat er gebeurde, al de verpleging van G10 in de gang rond onze kapoen, verschillende verpleegsters aan het wenen, anderen foto's aan het nemen met hun gsm en hij zelf, niet beseffend wat er gebeurde, aan het lachen en het stralen om al die aandacht!
Donderdagavond na het werk ben ik naar Canalwalk gegaan, eerst met Gaynor iets gegeten en dan naar the lion king in 3D :-)! Voordien kwam ik een collega tegen in Canalwalk, Gaynor was superverbaasd dat ik aan de andere kant van de wereld mensen tegenkwam die ik kende ;-).
Ook Belgische chocolade en Pringles gekocht (ook Belgisch voor zij die dat niet wisten!) om te trakteren vrijdag.
Want jawel vrijdag was het mijn laatste dag op G10! (hoewel ik er gisteren en vandaag ook wel getoerd heb...)
Morgen start ik op neonatologie voor 2 maanden.
Vrijdagmorgen weer "moaning"sessie.
Elke vrijdagmorgen hebben we een ochtendsessie met iedereen: consultants, reg's, MO's, interns, sociale assistenten, de mensen van de ziekenhuisschool... iedereen kan dan zijn beklag doen...
Grootste discussiepunt deze week: er is nog steeds geen tearoom voor de MO's en de tearoom voor de reg's, daar kan maar 15 man binnen... Dat is toch wel echt schandalig!
Ik keek eens naar Vincent "hebben jullie een tearoom in NL?" "nee hoor, jullie in Belgie?" "natuurlijk niet..."
het lijkt mij nuttiger om over andere zaken te discussieren, maarja...
Ander discussiepunt: er worden momenteel nieuwe MO's en reg's aangenomen... Dan voeren de consultants sollicitatiegesprekken en scoren ze de kandidaten, dat laten ze dan aan Human Resources weten
en dan laat Human Resources weten welk "doelpubliek" we nog nodig hebben in het ziekenhuis. Momenteel is de doelgroep "Indians" vol, dus als je Indier bent, pech, dan zal je nu niet aangenomen worden... Misschien dat de blanken of de zwarten of de coloured meer kans maken...
Of hoe de apartheid "voorbij" is...
Gisteren dan mijn eerste reg-call alleen... Oorspronkelijk was ik de laatste 2 weekends van oktober van wacht (wat een idee...), maar Michele was dit weekend van wacht, terwijl haar verlof begon... dus heb ik met haar geruild en daarmee kwam het goed uit dat ik eind oktober geen 2 weekends na mekaar heb...
Wat een idee om met Michele te ruilen... Die heeft altijd super drukke wachten!
Bad karma came upon me!
Eerst toeren we allemaal samen, met verschillende mensen op verschillende afdelingen, nadien worden de problemen aan mij overgedragen... 10u30 en iedereen is vertrokken... en ik kan al een transfer naar intensieven gaan vragen voor een patient op G7. Terwijl ik met die patient bezig ben, komen ze mij roepen dat een andere patient op G7 gestorven is... 11u zijn we ondertussen en mijn wacht is al goed begonnen... vanaf dan kon het alleen maar beter gaan!
De eerste patient die naar intensieve ging, was een kindje van 5 maanden ofzo denk ik, met al 2 dikke dossiers in het ziekenhuis, dat zegt al genoeg... zeker op die leeftijd!
Hij had een obstructie in zijn buik en moest dus dringend geopereerd worden... het kind is verschrikkelijk moeilijk te prikken, zo blijkt, want hij had een infuus in zijn buikwand! IN ZIJN BUIKWAND!! (dat al ooit gezien in Belgie?? ik toch niet hoor???) het is ondertussen de 2e patient die ik hier zie met een infuus in de buikwand... TIP doe dat niet in Belgie, gaat rechtstreeks het onderhuids vetweefsel in en mag blijkbaar alleen in levensreddende situaties gedaan worden als ge echt nergens anders een infuus inkrijgt... Ik heb geprobeerd, maar geen ander infuus kunnen bekomen... Nuja zowiezo denk ik dat die kleine een ander infuus zal moeten hebben, want een infuus in de buikwand als ge een buikoperatie moet uitvoeren, lijkt mij ook niet optimaal... Maar dat mochten die van intensieven of anaesthesie maar uitdokteren!
Het meisje dat gestorven is, was 2 dagen eerder naar ons ziekenhuis gebracht. Eerst opgenomen in Caledon hospitaal met hepatitis (hepatitis A blijkt nu), vandaar doorverwezen naar Worcester met hepatische encephalopathie graad II. Vanuit Worcester naar Tygerberg (tertiair centrum) op 29/09 met ondertussen al graad III-IV... en ze bleef maar achteruit gaan. Vincent had vrijdag de nacht en hij zei mij dat hij regelmatig bij die mama was langsgegaan, dat ze hem al zou kennen, als het kind zou komen te overlijden (want ze was aan het inklemmen...), geen tijd dus voor "aangename kennismaking" voor mij... Ik mocht mama meteen gaan vertellen dat haar dochter overleden was. Verschrikkelijk...
Nadien op de overlijdensakte, jawel, daar was het weer, ik moest invullen of de patient die overleden was blank, zwart, coloured, indian... was
De rest van de dag van hier naar daar rondgelopen, infusen gestoken, patienten gezien die van spoed naar zaal kwamen, zieke patienten gaan checken en het was 19u voor ik het goed en wel doorhad.
Ook een patient gezien die vanuit Stellenbosch doorverwezen werd met plots opgekomen krachtsverlies in de onderste ledematen en afwezige reflexen in de onderste ledematen... Ik dacht Guillain-Barré, maar toen ik de patient dan zelf zag, bleek dat hij verminderde kracht had in zijn quadriceps en geen kniepeesreflex, maar wel normale kracht in zijn voeten en aanwezige, zelfs levendige achillespeesreflex... Normale sensitiviteit... vreemd vreemd! Proximaal krachtsverlies dus, normale bovenste ledematen.
Consultant heeft de patient nadien ook onderzocht, zij vond dat hij toch ook wat moeite had om zijn armen op te heffen, ondanks dat hij verder alles wel kon met zijn armen...
Dan dachten we aan een dermatomyositis, maar zijn CK's zijn wel normaal... Ik ben benieuwd wat daar uit zal komen!
(Ik was trouwens zo mogelijk nog meer verbaasd over het feit dat ik zijn bloed om 16u15 genomen heb en om 19u al resultaat had!
Ik had al verteld dat we lang op labo-resultaten moesten wachten of moesten controleren of het bloed wel geregistreerd was omdat het vaak niet aankomt...
Maar had ik al verteld over het labo dat zelfstandig bloedaanvragen weigert?
Als ge een CRP aanvraagt, wordt het 90% van de keren verworpen door het labo omdat ze het geen geldige reden vinden (ge moet dus altijd medische uitleg schrijven). Enkel bij neonatale sepsis zullen ze dat uitvoeren.
Paar weken geleden hadden we een patient-glow in the dark- die zo kanariegeel zag, als ge u maar kunt voorstellen, eerste bilirubine hebben ze gedaan, al de volgende "rejected"....
Dan moet ge naar de "gatekeeper" bellen om dat CRP "vrij te geven"... dus als ge een CRP van een patient wilt weten, moet ge al minstens 24u tellen voor ge het resultaat effectief hebt, eerst wordt het geweigerd, dan moet ge bellen en dan wordt het uitgevoerd.
Ik vind het terecht dat ze de dokters hier wijzen op "verantwoorde" bloedaanvragen, ge krijgt hier een papier met indicaties voor wanneer welke bloednames als ge begint, dat ge geen zotte kosten doet...
Bloedculturen mogen alleen steriel afgenomen worden enzovoort... Maar kom zeg, soms is het er toch ferm over hoor!
Over t laatst had ik een patient met arthritis, een bloedname was al gedaan, CRP was verworpen, volgende dag neem ik bloed, enkel en alleen voor CRP, geen andere aanvragen, ik schrijf op de bon "PLEASE DO NOT REJECT!!", ja rejected... of hoe iets vierkant kan draaien...)
Deze morgen dan gaan toeren, we waren vroeg klaar, dus ik kon om 10u weer naar huis vertrekken. Dan gaan lopen, mijn laatste start-to-run-les zowaar, geen Evy meer voor mij :-)! Ha!Ha!ha! :-) En ik ben ongelooflijk fier op mezelf dat ik nu zolang kan lopen :-).
Vanavond ga ik terug voor mijn nachtwacht, dan ben ik donderdag weer van wacht! (en beide zijn gewisseld met Michele, dus fingers crossed!)
Hasta la proxima! ohja en Gertje, als trouwe fan van mijn blog, ook blogsgewijs een super gelukkige verjaardag! xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten