Gegroet aan allen!
zal ik beginnen met wat tips van Ellen Putseys in verband met "hoe pleeg ik roofbouw op mijn lichaam"...
Begin bvb met een aantal wachten, laat ons zeggen: maandag-zaterdag-zondag-donderdag...
Ga dan postcall naar een feestje. Vervolgens gaat ge de volgende dag wijnproeven op alleen een ontbijt en avondeten. Kruip om 24u in bed om om 6u weer op te staan om een loopwedstrijd te gaan lopen en ga tenslotte weer wijnproeven. Dit alles op een temperatuur van 30°C en ge hebt gegarandeerd resultaat ;-)
En bijzonder veel plezier ondertussen :-)!
Maar ik zal beginnen met waar ik de vorige keer was geëindigd.
Zondag opnieuw van wacht dus. Deze keer geen overlijden, wel weer begonnen met een transfer van een kind naar intensieven... Een meisje van 12 jaar met bilateraal empyeem (etter op de longen), vanuit Piketberg naar Paarl doorverwezen, vanuit Paarl naar ons. Ze had bilateraal een thoraxdrain maar bloednames hadden ze nog niet gedaan, want in Piketberg hebben ze in het weekend geen labo en in Paarl vonden ze toch dat ze naar ons moest komen. Ik denk ook wel dat het kind meer geholpen was met haar drains dan met een bloedname, maar toch beetje gek. In de drains zat er aan beide kanten erwtensoep, echt, zo zag het eruit, groen, dik, vies, bah!
De liften werkten niet (weer maar eens...) en gelukkig was het meisje dus al op G9 en is intensieven op A9 dus moest ik niet met haar en haar 2 thoraxdrains over de trappen gaan! De rest van de nacht heb ik wel op en neer kunnen lopen tussen het 10e, 9e, 7e, 3e en gelijkvloers! Maar het was verder wel een redelijk rustige nacht. Nog een buitenlijn voor een doorverwijzing, maar dat kind heb ik rechtstreeks naar intensieven moeten doorverwijzen.
Maandagmorgen dan mijn eerste dag op G1 (das gemakkelijker als de liften niet werken, maar 1 verdiep omhoog ipv 10). G1 is neonatale. Er zijn 4 afdelingen van neonatologie, de intensieve afdeling is mee op A9. Op G8 liggen alle "goeikes" tot ze 1.8 kg wegen en naar huis kunnen. G2 liggen alle prematuren die in ons ziekenhuis zelf geboren zijn. G1 zijn alle prematuren die buiten het ziekenhuis geboren zijn of in het ziekenhuis maar ziek geworden zijn.
Verschillende babytjes met open rug, baby met gespleten verhemelte, wisseltransfusie, syndromen, neonatale sepsis enzovoort...
Op G1 werk ik samen met Yolandé (reg), Sam (MO) en Wilhelm (intern) die de eerste 3 zalen doen, ik doe samen met Salah (MO) en Charlé (intern) de achterste 3 zalen.
Salah komt uit Libië. Zijn familie zit nu in een bevrijde stad, maar zijn broer en schoonbroer staan mij op de frontlinie... en contact met hen maken is heel lang heel erg moeilijk geweest en nu is het nog heel beperkt...
Woensdag ben ik na het werk naar Canalwalk gegaan, kadootje gaan kopen voor Lynn haar verjaardag die we vrijdag gevierd hebben. Ik heb mezelf dan ook de perfecte postcall t-shirt gekocht :-)
Donderdag was ik dan weer van wacht. Gelukkig opnieuw een redelijk rustige wacht (wat neer komt op zo'n 3u-4u slapen verspreid over de nacht). Om 6u15 voelde ik plots iets op mijn schouder waardoor ik wakker werd, ik doe mijn ogen open, zat er verdorie een duif op mijn schouder! EEN DUIF!!! jongens toch, dat houdt ge toch niet voor mogelijk! Wie wordt er nu wakker gemaakt door een duif als ge binnen in een ziekenhuis slaapt! Mijn raam stond maar op kipstand (duifstand dus misschien beter?). Gelukkig is ze onmiddellijk weer buiten gevlogen of ik had nog een andere kamer kunnen zoeken om te slapen. Maar het volgende uur hoorde ik ze nog de hele tijd roekoe-en buiten dus echt diepe slaap zat er ook niet meer in...
Vrijdagmorgen was ik dan postcall, nog aan het bekomen van de wacht, Salah ziek, Charlé moest gaan helpen op G2 en prof Kirsten (die met ons toert) liet weten dat hij pas tegen 12u kon komen toeren... Hectische voormiddag dus en maar laat postcall naar huis kunnen vertrekken.
Na een middagdutje en een loopje (6 km!) hier alles in gereedheid gebracht voor Lynn haar verjaardag.
Lynn en haar vriendin Tania en Megan en haar vriendin Candiz gingen naar een club, maar voordien kwamen ze hier iets drinken met hapjes. Ik ging origineel ook meegaan, maar postcall zag ik het toch niet zitten, want dan zou ik vroeger willen naar huis komen en zouden zij door mij dat ook moeten...
Gaynor vroeg dan of ik niet mee wou naar Joshua (een van haar vriendenklik), zijn verjaardagsfeestje, en ze ging het écht niet laat maken, max 24u-0u30 ten allerlaatste. Het vlees is zwak en ik had wel zin, bovendien wou ik haar vrienden graag ontmoeten, dus ik mee naar Joshua zijn verjaardagsfeestje.
Hun vriendenklikje is Joshua, Randall, Waseemah en Zaheer. Waseemah en Zahir zijn getrouwd. Normaal zijn zij het "diner-en-weekendjes-vriendenclubje" en gaan Joshua en Randall met hun "clubvrienden" gaan feesten. Maar voor zijn verjaardag hadden ze een uitzondering gemaakt. Toffe bende! (en het was dus wel wat later dan 0u30...)
Ik en Gaynor:
Zaterdagmorgen ben ik naar Bruno, Catherine en Kamiel gegaan, zij wonen in Newlands (van waar ik woon bekeken, links van de tafelberg). Bruno is assistent fysische (eigenlijk net klaar), die hier 3 maanden komt werken in Newlands sportcentrum. Catherine is huisarts, maar ze werkt bij een medische firma en is nu in bevallingsverlof. Kamiel is een schatje :-), hij is nu 2 maanden oud.
We zijn dan samen naar Maarten gegaan, een andere assistent fysische, die voor 3 maanden in Stellenbosch werkt. Michael, een vriend van Maarten, is bij Maarten op bezoek.
Met ons 6-en (of 5.5 met Kamiel) zijn we naar Delaire gegaan. Een van de zeer vele wine estates in Stellenbosch. Een prachtig uitzicht vanuit het domein van Delaire en lekkere wijn, 30°C (buiten, niet de wijn ;-)), tof gezelschap (ne nest West-Vlamingen :-)).
Enkele leuke quotes in het restaurant van Delaire:
Maarten heeft goed opgelet en wilt ook scoren met een baby ;-)
Nadien zijn we Shaundry (ik hoop dat ik het juist schrijf) gaan oppikken, een Zuid-Afrikaanse athlete, die samen is met een Belgische trainer (momenteel in België). En met onze stoet doorgereden naar het huis van Michael (andere Michael), een filosoof die hier zijn PhD maakt, en Severine, zijn vrouw. Billie en Geraldine waren daar ook. Billie (Francois eigenlijk ;-)) is een assistent orthopedie die hier voor 6 maanden werkt (op maandag in het Tygerberg), Geraldine is zijn vrouw. Ook West-Vlamingen ;-).
Onderweg in Stellenbosch:
Stellenbosch is heel anders dan Kaapstad, andere natuur, en veel veel rustiger en rustieker...
Met zijn allen zijn we dan naar die kleine zalze gegaan, mmmm ook lekkere wijntjes.
Shaundry, Maarten, Michael (niet de filosoof), Bruno, Catherine, Kamiel en ik hebben daar ongelooflijk goed gegeten nadien.
Geraldine, Billie en Michael:
Mooie tuin ook aan dit domein, met ook hier, geen slecht uitzicht ;-)
Shaundry en Michael:
Na nog een cafeetje in Stellenbosch, uiteindelijk toch mijn bed gevonden, net op tijd om om 0u00 naar Kir te bellen om haar een gelukkige verjaardag te wensen! :-)
Gisterenmorgen dan om 6u opgestaan want om 6u30 kwamen Charlé (mijn collegatje) en haar man Graham mij oppikken voor the gun run!
Spannend!
Maar dat was niet het enige dat spanning bracht... De springboks moesten om 7u tegen de wallabies spelen! Dé kwartfinale van de rugby!
Charlé en Graham liepen de 10 km en zij vertrokken om 7u30.
De 5 km vertrok om 8u30.
Tijdens het wachten riepen ze af en toe de score om... 8-0 voor Australië... o-ooow...
Een paar minuten voor wij vertrokken: 8-9 voor de springboks! WOPLA! dat klinkt er al meer naar!
En dan BANG! the gun werd afgevuurd (een gigantisch groot geweer, dat meer op een kanon trekt, uit de 2e wereldoorlog) en we konden beginnen lopen...
Op 1 km riep er een manneke 11-9 voor Australië...
Nadien zag ik geen feestvierders of werden er geen scores meer vermeld... dat zei al genoeg...
Exit springboks :-(
Mijn prestatie daar en tegen was wel geweldig (vind ik toch :-)), 5 km op 31 min! Hoe fier ben ik op mezelf zeg! Dikke duim! ;-)
Graham, Charlé en ik voor:
Nadien ben ik naar Stellenbosch vertrokken om Michael op te pikken.
We zijn eerst in Stellenbosch naar "Oom Samie se winkel gegaan"... Dorpstraat 84 in Stellenbosch (nu begrijp ik eindelijk waarom Rie en Carine zeiden dat ik naar dorpstraat 84 moest gaan, in Kaapstad vond ik dat weinig bijzonder, maar hier...) Een rariteitenkabinet... ON-VOOR-STEL-BAAR... wat ze daar allemaal samen verkopen... biltong, zeep, olie, koekendozen, kinderboeken, onderbroeken, panty's (die al minstens 5x gedragen zijn), oude kleren van in de wereldoorlog ofzo, sleutelhangers, aanstekers, onderdelen van poppen, liqueur met de foto van fergie en andrew op, dierenkoppen, ge kunt het zo gek niet bedenken of ze verkopen het daar...
Dan zijn we naar Franschhoek gegaan, naar het domein van Boschendal. Boschendal wordt door de Karl omschreven als "wellicht een van de mooiste en meest indrukwekkende estates van het land". De typische stijl van huizen zoals in Stellenbosch. In 1685 of daar zo ongeveer, door de Franse Hugenoten opgericht...
Voor de veranderingen hier voor de schuimwijn gegaan, goed plan!
Nadien naar de luchthaven gereden om voor Michael een auto te huren.
Als ge naar de luchthaven rijdt, passeert ge Khayelitsha, de sloppenwijken...
De shacks van Khayelitsha: (zo wonen mijn patiënten dus...)
We hebben de dag afgesloten op Woodbridge Island en Maestro's on the beach.
Ik vermoed dat het door de warmte kwam, maar een hing een mist over Kaapstad, die de Tafelberg een heel mystieke uitstraling gaf.
In Maestro's on the beach een witte wijn van Groot Constantia gedronken (een wine estate in Kaapstad zelf), ook weer een topwijntje! Ben benieuwd naar die wijndomeinen: groot constantie, klein constantie en buitenverwachting.
Meer van dat!
Ik ben hier nog niet klaar ;-).
Hasta la proxima!
x
Kleine Constantia is ABSOLUUT een topwijn ! (En al sinds enkele eeuwen :-)
BeantwoordenVerwijderenDunno about Delaire of diene andere
Oh, Bokke, nie eerlik ! (ze hadden moeten winnen, domoren !)
Reisplanning wordt concreter (allicht Kenia & dan vlieg ik door naar Kaapstad)
More news by gmail !