The story continues...
Gisterenavond eindigde mijn blog op dinsdagavond in Oudtshoorn. Die avond had ik in de rapte mijn mails gelezen en ontdekt dat mijn tweede artikel ook aanvaard is voor publicatie! Wopla! Dat zijn hier vruchtbare maanden :-).
Woensdag was een lange dag, we hebben veel gereden, maar het was de moeite waard!
We zijn begonnen met de Swartberg pass. De Swartberg ligt ten noorden van Oudtshoorn en vormt de scheiding tussen de Grote Karoo woestijn en de Kleine Karoo. Die pas is een 27 km lange, ongeasfalteerde weg, die tussen 1882 en 1887 werd aangelegd door een bekende wegenbouwer met "behulp" van gedetineerden (slavenarbeid dus). Haarspeldbochten, hotsen en gelukkig niet botsen, maar o zo mooie uitzichten!
Wauw! Een topper!
Na de Swartberg pass zijn we via het dorpje Rust teruggereden richting Oudtshoorn, via "Meiringspoort" ook een bergpas. Op een bepaald moment passeerden we dan een waterval, waarin volgens de plaatselijke legende een zeemeermin zou leven... Maar volgens experts zou die tijdens de overvloedige regenval van 1996 in de zee gespoeld zijn... Een radiostation heeft dan nadien het nieuws verspreid dat die zeemeermin terug zou zijn opgevist en in een watertank verbleef :-).
Eenmaal terug in Oudtshoorn zijn we vertrokken op de route 62 (genoemd naar analogie met de route 66 in USA). De route 62 loopt door de Kleine Karoo en is de langste wijnroute ter wereld! Maar ik vind het vooral indrukwekkend omwille van zijn fantastische uitzichten!
Langs route 62 ligt ook Ronnies sex shop! Ondertussen uitgegroeid tot een cultfenomeen!
Toen Ronnie zijn winkel/snackbar opende en zijn muren mooi wit geverfd had en zijn naam "Ronnies Shop" erop geverfd had, hebben zijn vrienden er voor de grap SEX bijgezet 's nachts... Ronnie, zelf nogal een exemplaar, vond het wel grappig en merkte bovendien dat hij merkelijk meer klanten kreeg!
Binnen hangt het vol met bh's en andere kledingstukken van mensen die dat daar hebben achtergelaten met een boodschap op, heelder muren staan volgeschreven!
Ronnie komt ook met iedereen een babbeltje doen.
Grappig moment was toen een auto daar stopte (in de verste verte is er niet veel anders te bespeuren) en de man aan het stuur zich duidelijk te goed voelde om in zo'n etablissement binnen te gaan. Hij bleef in de auto zitten, de motor bleef draaien... maar zijn vrouw (ik gok rond de 60) en zijn moeder of schoonmoeder (helemaal oud krom oma'tje) moesten de wc's gebruiken en tsjokten dus langszaam binnen in Ronnies sex shop :-).
Die grijsaard is Ronnie.
Uiteindelijk kwamen we in Stellenbosch aan... Geen tijd meer om wijn te proeven (de meeste wine tastings eindigen om 16u of 17u), wel nog tijd om naar Oom Sammie se winkel te gaan (het rariteitenkabinet op dorpstraat 84 waar ik eerder al was) en om in Delaire (een wijnhuis) van het prachtige uitzicht te genieten!
De avond hebben we afgesloten in Rust en Vrede, één van dé toprestaurants van Zuid-Afrika. In Zuid-Afrika zult ge culinair altijd wel aan uw trekken komen, maar in Rust en Vrede wordt ge echt helemaal verwend!
Ieder jaar worden de Eat Out Awards uitgereikt voor de 10 beste restaurants van het land. Dit jaar (2 weken geleden uitgereikt) stond Rust en Vrede er niet meer in, geheel onterecht volgens mij!
MMmmmmm, magnifiek! Ge moet kiezen tussen een 4 gangen menu of een 7 gangen menu (en bij allebei dan met of zonder aangepaste wijnen). Elke gang is prachtig geschikt en als ge een portie ziet, denkt ge "alle daar hebt ge nu toch niet mee gegeten", maar met die verschillende gangen maakt het wel dat ge lekker gegeten hebt, zonder totaal overboeft te zijn. Wij hadden de 4 gangen menu gekozen zonder aangepaste wijnen, maar dan kregen we tussenin nog 3 keer een hapje "aangeboden door het huis" zodat we toch op 7 gangen zaten ;-). We mochten kiezen tussen 4 verschillende soorten broodjes om erbij te eten en als ge naar de wc ging werd ge begeleid.
Fijn om zo verwend te worden!
Rust en Vrede werd in 1694 gesticht door Willem Adriaan van der Stel (de zoon van Simon van der Stel, allebei gouverneurs, Simon is diegene die zijn naam heeft gegeven aan Simon's Town en Stellenbosch).
Van 2000 tot 2003 stonden de wijnen van Rust en Vrede op de eerste plaats in de Top 100 Wines of the world. (Gene kattepis dus ;-) ).
Nadien doorgereden naar Kaapstad om hier terug te komen slapen.
Donderdagmorgen hebben we Greet afgezet op de luchthaven na haar weekje genieten hier!
En daarmee hebben we ook onze huurauto teruggebracht (met airco en radio en servostuur...). Ze zullen beiden gemist worden!
Om het gemis te compenseren zijn we naar Kaapstad gereden om Leonie en Dries (die hier op vakantie zijn) te gaan oppikken. Samen hebben we de tocht rondom het schiereiland gedaan, die ik in augustus al eens gedaan had en waar ik zo van genoten heb! Mijn 3 compagnons hebben nu samen met mij genoten!
Op het strand van St James is er een "zwembad" gemaakt in de rotsen, zodanig dat ge kunt zwemmen zonder door de branding tegen de rotsen geslagen te worden. De zomervakantie is hier voor een deel al begonnen, dus het zat daar vol met kinderen. Leuk om hen bezig te zien :-).
Leonie, ik en mama in de haven van Kalkbaai, was dat nu net voor of net na die golf ons natspatte??
Leo en Dries, terrasje in Simon's Town: (toen Dries nog mooi roze zag ;-) )
Leo met de pinguins in Boulders Beach en veel wind!
Speciaal voor de Nellie, het bewijs dat McDo leeft in Zuid-Afrika! (Foto getrokken aan Cape Point - helemaal boven daar het puntje is de vuurtoren van Cape Point)
De vuurtoren, van 1861, gelegen op 238 m boven het zeeniveau. Met uitzicht op Falsebay links of oostelijk en de Atlantische oceaan rechts of westelijk. Omdat die vuurtoren zo hoog lag, werd hij vaak "verstopt" door de wolken of de mist en was hij iets minder nuttig. In 1911 is er daardoor een schip op de klippen gelopen en daarom hebben ze in 1914 een nieuwe vuurtoren gebouwd, veel lager gelegen. (PS zoals eerder al geschreven denken de meeste mensen dat aan Cape Point de Indische en de Atlantische oceaan mekaar ontmoeten, maar dat is volgens de aardrijkskundigen eigenlijk maar in Cape Agulhas wat meer oostelijker ligt).
Struisvogel mannetje en 2 kleintjes in de buurt van Kaap de goede hoop:
Wopla, gelukt van een foto te nemen zonder een Japannertje erbij! Merci Leo :-)
Nadat we de oostelijke kant van het schiereiland genomen hadden om naar Cape Point en Kaap de goede hoop te gaan, namen we de westelijke kant terug richting Cape Town.
Hier weer een foto van het fantastische uitzicht vanop Chapman's Peak Drive:
Einde van onze trip: Cocktailtje voor mij en Leo, Boschendal Methode Cape Classique (of de ZA champagne) voor ons moeder en een rood wijntje voor Dries. Rood was wel zijn kleur ja :-)...
Zalig terrasje in Camps Bay, in Caprice (waar alle lokale en hollywood bekenden naartoe gaan, wij hebben er geen gespot).
Nadien zijn we met Bruno, Catherine en Kamieltje (die Leonie en Dries ook goed kennen, fysische collega's) gaan eten in The Roundhouse in Camps Bay. The Roundhouse is nummer 4 op de nieuwe lijst van top 10 beste Zuid-Afrikaanse restaurants van Eat Out.
We hebben de 4 gangen menu met aangepaste dranken (niet alleen wijnen, soms ook bier of cider) genomen. Heel lekker en heel toffe avond, alleen toch minder verfijnd dan in Rust en Vrede (als ge zo decadent doet 2 avonden na mekaar, kunt ge natuurlijk goed vergelijken). Ook hier werden we naar de wc begeleid en werd het wc papier zelfs in een punt geplooid tussen iedere gebruiker! Ook hier werd ons water voortdurend bijgevuld, alleen moesten we hier wel betalen voor het water en in Rust en Vrede niet (kritische blik e ;-)).
Maar een prachtig gebouw en een fantastisch uitzicht!
Ook hier werd het eten gepresenteerd als een kunstwerkje, net als in R&V!
Dries, met een rooiblos, en Kamieltje (mooi roos babyvelleke):
Moe, maar voldaan kropen we nadien ons bedje in!
Vrijdagmorgen hebben we uitgeslapen! Dat deed deugd :-) (hoewel er van uitslapen niet veel in huis komt, zo vroeg klaar, niet uw eigen bed van thuis in België, het lukt mij hier nog steeds niet...)
Daarna zijn we de wijnlanden ingetrokken. Eerst naar Franschhoek, een leuk stadje om door te rijden, langs het Hugenotenmonument gereden en mooie uitzichten gezien van op het begin van de Franschhoekpas.
Zoals de naam van het stadje en het monument al doen vermoeden, werd het gesticht door de Franse Hugenoten in de 17e eeuw. Dat plekje werd hen toegewezen door de Nederlandse autoriteiten.
In Franschhoek zijn we het domein van Boschendal gaan bezoeken, waar ik eerder al eens de champagne (hier dus methode cape classique genoemd) was gaan proeven. Het is een prachtig, rustiek domein, waar we de manor house bezocht hebben.
Mama in manor house:
Na Franschhoek was Paarl aan de beurt, langs het taalmonument gereden. Het taalmonument bestaat uit 3 lange vingers die naar de hemel wijzen. Het monument symboliseert de drie pijlers van de Afrikaanse taal: de Europese beschaving, de culturele erfenis van de slaven uit het Verre Oosten en de invloed van het Afrikaanse continent.
Daar hebben we Fairview bezocht, wat mij door mijn collega's was aangeraden. In Fairview maken ze zowel wijnen als geitenkaas. We hebben daar een heerlijke kaasschotel gegeten voor lunch met een frisse wijn bij! Ondanks de drukte daar, wel heel gezellig!
Na Paarl was Somerset West de volgende bestemming. (Deze keer geen Stellenbosch bij de wijnlanden).
Somerset West ligt aan de kust in False bay (daar begint Clarence drive, de mooie autoroute richting Betty's Bay en Hermanus).
We zijn het domein van "Vergelegen" gaan bezoeken. Bekende bezoekers zoals Nelson en Winnie Mandela, samen met Bill en Hilary Clinton, maar ook de Queen herself gingen ons al voor! Ook dit domein werd opgericht door Willem Adriaan van der Stel (druk leven precies ;-)).
Er staan prachtige bomen, meer dan 300 jaar oud...
En ook de manor house mag er best wezen!
De wine tasting gebeurde in de bibliotheek van Mr en Mrs Philips die het domein begin 20ste eeuw opkochten in in hun oorspronkelijke glorie herstelden!
Nu helemaal op dreef zijn we doorgegaan naar Waterkloof, ons aangeraden door Catherine, en gelijk heeft ze!
Toplocatie, hooggelegen met een fantastisch uitzicht daar op het Hottentots Holland gebergte en op de kust van False Bay. Moderne architectuur (eens wat anders dan al die oude gebouwen van wijnhuizen), super vriendelijke mensen en heerlijke wijnen!
Het madamtje dat normaal de wine tasting begeleidt, moest om 17u stipt vertrekken voor iets van haar dochter op school, wij waren daar om 16u45 en nadat ze zich 4 keer verontschuldigd had omdat ze ons niet kon begeleiden, wat wij helemaal geen probleem vonden, kregen we ook nog eens onze wine tasting gratis!
(Niet dat dat het grote geld is, de prijzen varieren tussen 25 rand (iets minder dan 2.5 euro) voor 7 wijnen tot 30 of 60 rand voor 6 wijnen... ieder wijnhuis verschillend, in sommige is het terugbetaald als ge wijn koopt...)
Na al die calorie-overflow van de vorige dagen besloten we 's avonds hier een heerlijk fris slaatje te maken.
Vrijdagmorgen had ik tijd gehad om mijn mails eens deftig te lezen en met het herlezen van mijn "aanvaardingsmailtje" voor mijn artikel, bleek dat ik ze het willen publiceren in de volgende editie van het tijdschrift en dat ze mijn wijzigingen dus wouden hebben tegen 6 december :-s.... (mama vertrekt op 7 december terug...) Dus vrijdagavond heb ik aan mijn artikel gewerkt :-(. Joy! Tis dan maar te hopen dat het loont!
Zaterdag was een Kaapstad-dagje! (Ge zou al denken dat ons moeder niks van Kaapstad zelf te zien krijgt!)
's Morgens zijn we begonnen in the old biscuit mill, waar ik de eerste keer dat ik er kwam, helemaal fan van geworden was. Ik merkte nu tot mijn plezier dat ons moeder ook moeilijk kon weerstaan aan de geneugten van deze markt!
Schitterende uitspraak gespot daar:
Daarna zijn we naar the booklounge gegaan, een boekenwinkel aangeraden door de Karl, dat kon niet ontbreken op mama haar programma!
Om de herinneringen aan Maleisië aan te scherpen, zijn we gaan lunchen in de Eastern Food Bazaar, we waanden ons weer helemaal in de foodcourts daar!
's Namiddags zijn we naar Robbeneiland gegaan, een trekpleister die ik nog niet gedaan had, omdat ik eerst Long Walk to Freedom van de Nelson wou uitgelezen hebben. We hadden een fantastische gids, die lid was de PAC (pan african congres, die ook tegen de apartheid streden, maar de ANC (van Nelson Mandela) tegenwerkten, omdat de ANC samenwerkte met communisten en de Indians...). Hij pakte het enorm didactisch aan en stak ook veel humor in zijn uitleg. Het was een plezier om hem bezig te zien!
Op weg naar de ferry:
Van op Robbeneiland hebt ge een prachtig uitzicht op de Tafelberg en Kaapstad!
Onze gids!
Dé cel van gevangene 466/64 ofte Nelson Mandela (zijnde de 466ste gevangene die in het jaar 64 op Robbeneiland werd opgesloten):
Nadien zijn we gaan eten in Den Anker, het Belgische restaurant aan V&A Waterfront, mmmm, huisgemaakte garnaalkroketten, met zich op de tafelberg, nadien kingklip met een Jordan Chardonnay... Het leven kan mooi zijn :-)! (en een schril contrast met het gevangeniseten ;-))
Mama en Madiba: (Madiba is Nelson Mandela zijn stamnaam)
Desmond Tutu en ik:
Zondag, de laatste "vakantiedag" van mij! In stijl afgesloten dan maar :-).
Zondagochtend, ideaal moment voor wijnproeven ;-). We zijn gaan wijnproeven bij Steenberg, in de Constantia vallei (ten zuidoosten van de Tafelberg, bij Kirstenbosch botanical gardens). De manor house is meer dan 300 jaar oud, maar het gedeelte voor het wijnproeven is ook hier moderne architectuur! Aangenaam zitten daar buiten op het terras!
Volgende wine estate: Constantia Uitsig. Constantia Uitsig is samen met Buitenverwachting (dat ernaast ligt) opgericht door Simon van der Stel, de tweede Nederlandse gouverneur hier na Jan Van Riebeeck, die Kaapstad oprichtte.
Ik wou graag ook bij Klein Constantia gaan proeven, met een introductie van de Karl dat Jane Austen de drank roemde in Sense and Sensibility, maar die waren niet open op zondag. Daarvoor zal ik nog eens moeten teruggaan!
Genoeg wijn geproefd voor 1 dag, op naar Kirstenbosch Botanical garden. Kirstenbosch staat in de top 10 van National Geographic van beste picknick plaatsen ter wereld. Zodus hebben wij daar ook gepicknickt, met lekkere geitenkaas van in Fairview, avocado, rucola, lekkere druifjes, mmmm
Nadien bij 30°C wat rondgewandeld in de botanische tuin...
Gelukkig voor mama stonden er nog wat protea's in bloei!
In de zomer zijn er op zondagavond om 17u30 summerconcerts in Kirstenbosch, geliefd bij menig Capetonian. Het was daar ook een bont allegaartje van mensen, alle leeftijden, elke kleurschakering in huidskleur en een leuke, ontspannen sfeer. Het werd ons snel duidelijk dat Zuid-Afrikanen meesters zijn in picknick benodigdheden. Iedereen had zijn dekentje mee (plastiek aan de onderkant, fleeze vanboven), tuinstoelen, wijn, frigobox, hoedje, lekker eten... En nadien laat niemand afval achter! Respect!
Deze 3 dames zaten voor ons en gaven zich volledig!
Lira, een Zuid-Afrikaanse soulzangeres trad op, wat een stem! Ik ben fan geworden!
Nadien zijn we gaan eten in The Harbour House in Kalkbaai, lekker! Wederom een geslaagde dag!
Vandaag was mijn eerste werkdag terug en mijn eerste werkdag op G7, de komende twee maanden sta ik op infectieziekten (wat hier vooral HIV en TB is en niet de "banale" infectieziekten, die gaan naar G10, algemene pediatrie). Ik heb al meteen door dat het daar een leuke bende wordt in de dokterskamer op G7.
We zitten daar samen met gastro-entero waar Irma en Andrew staan, (Dr Nell als consultant), wij op infectieziekten zijn: Megan, een andere assistente, Charlé (die ik ook als intern had op G10 en op G1) en een Nederlandse stagiair Saskia, met Dr Helena Rabie als consultant. Na de bijeenkomst van 10u, zijn we met zijn alleen een koffie gaan drinken (ik cola) voor we begonnen toeren :-).
Ondertussen is mama op haar alleen Kaapstad ingetrokken, met de topless bus rondgereden, veel bijgeleerd, district six museum en two oceans aquarium bezocht! Ze heeft haar plan goed getrokken!
Tegen 16u is ze naar het ziekenhuis gekomen en heb ik haar rondgeleid in het Tygerberg ziekenhuis op de afdelingen waar ik al gewerkt heb.
Morgen is het mama haar laatste volledige dag in Kaapstad, woensdagmorgen zet ik ze weer op het vliegtuig! Maar het was een fijn weerzien en een zalige vakantie voor mij en ik vermoed ook voor haar (en voor Greet ook!).
Menigmaal kwamen de volgende woorden uit haar mond "ooh, hier moeten we ook terugkomen", "oh dit is ook iets wat we moeten doen als we naar hier komen", ze plant haar volgende reis al ;-).
De laatste maand van 2011 is aangebroken, nu gaat het snel gaan denken!
Bovendien ben ik de twee volgende weekends van wacht, dus zal ik 19 dagen aan een stuk in het ziekenhuis zijn en dan is het al kerstmis!
Tot blogs!
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten