Gegroet besneeuwde Belgjes!
Wij hebben hier afgelopen week ook echt Belgisch weer gehad, wind, regen, koude, maar sneeuw, dat kennen ze hier in de Kaapstad niet :-).
Op alle afdelingen begint het rustiger te worden, behalve op G7... iedere dag kregen we wel 1 of 2 kinderen doorgestuurd naar onze afdeling voor infectieziekten en dan moesten we telkens antwoorden, sorry we zijn vol, als er morgen iemand naar huis gaat, mag die komen...
Waar de afdeling infectieziekten in Leuven opgevuld wordt met buikgriepen, stomatitis, ne keer een cellulitis, een osteomyelitis, is het hier HIV... in al zijn vormen, TB in al zijn vormen en resistentie (bij HIV ook resistentie) en BCG infecties (van het TB-vaccin) en dan zeldzaam wat andere zaken, zoals afgelopen week een salmonella typhii sepsis met ondanks de juiste antibiotica toch blijvend piekende koorts en dan een DD arthritis/osteitis/cellulitis erbij.
Maandag was ik enorm gefrustreerd, ik ben zeker 2u bezig geweest met de "TB-contacten" van onze patienten op te sporen... De ouders zeggen de naam en dan mag ik gaan rondbellen naar alle locale klinieken om te zien wat het resultaat van hun sputum was, aan welke medicatie ze gevoelig zijn en aan welke resistent... tof tof... zeker als ge nergens verder geholpen wordt...
of de mama verslaafd is aan TIK en op het moment dat gij de informatie van haar wilt, zij ontwenningsverschijnselen vertoont... Vervelen doet ge u hier niet vaak...
Maandagavond ben ik naar Canal Walk gegaan, mijn kersttrip gaan boeken! Nadien naar Puss in boots gaan kijken! Wel fijn, maar gezien de associatie met Shrek had ik er toch meer van verwacht.
Dinsdagavond ben ik met Billy & Gé gaan eten in Big Bay en nadien hebben we bij hen een film gezien, Eastern promises. Goeie film, maar nondedikke zware kost, niet aan te raden in vermoeide toestand (of zonder ondertitels zoals wij gedaan hebben, want er wordt wel wat Russisch gesproken ;-) ).
Vorige week had ik al foto's op mijn blog gezet van de kerstman die langskwam op G7!
De afgelopen week kwam er elke dag wel een andere "kerstman" langs, de ene dag kregen ze kadootje van woolworths, de andere dag van een andere organisatie... De beste tijd voor kinderen op in het ziekenhuis te liggen, is duidelijk vlak voor kerst! Waar het mij anders altijd opvalt dat al die kinderen hier nauwelijks tot geen speelgoed in hun bed hebben liggen, is er nu nauwelijks nog plaats voor de kinderen in hun bed... De kadootjes nemen zoveel plaats in!
Gelukkig feesten onze patiëntjes niet alleen, maar krijgen we soms ook hulp van onze patiëntjes! Deze schat, speelt altijd met de stethoscoop, als ik geluisterd heb bij hem, legt hij nadien de stethoscoop zelf nog eens op zijn hart, op zijn buik.
En toen ik hem mijn stethoscoop aandeed, begon hij zijn knuffelbeer te onderzoeken :-). Ge-wel-dig! En nadien, zoals de echte dokters, ook notities maken in het dossier :-)!
Pareltje!
Woensdag was het 14 december, lees 14 december, zijnde 11 dagen voor Kerstmis... Dat vond de regering het uitgelezen moment om te beslissen dat aangezien Kerstmis op een zondag valt (wat ze ook echt pas kunnen weten 11 dagen op voorhand) 27 december een officiële feestdag wordt dit jaar... Niet te schatten! Moeten ze die beslissing nu echt nemen 2 dagen nadat ik mijn kersttrip geboekt heb tot 26 december?? Nuja, de werkverdeling is nog steeds niet helemaal rond, dus het kan nog zijn dat ik dan moet werken.
Weer een drukke dag op het werk ook, na het werk "snel" 8 km gaan lopen, met Mats gebabbeld en gelachen op skype :-) en dan naar het avondprogramma. Een bedankingsetentje van Helena Rabie, mijn huidige consultant. Het ging door in het Gold of Africa museum.
Bij aankomst kregen we daar al direct een glas champagne met bladgoud in! Fancy hoor :-). Dan hebben we en rondleiding gekregen in het museum, waarna we gegeten hebben in het gold restaurant. Heel lekker eten. Ge krijgt een vast menu en ze zetten vanalles op tafel, waarvan ge kunt opscheppen. Veel te veel natuurlijk. Maar het goede van de zaak is dat de overschot van het eten naar een weeshuis gaat! Tussen de verschillende gerechten door kregen we voorstellingen van Afrikaanse zang en dans.
Die gouden zonnebril dragen de stamhoofden/koningen/koninginnen zodanig dat het gewone volk hen niet rechtstreeks in de ogen kan kijken!
Donderdag pffffff.... Irma had ons al gezegd "Thursday is massive wardround"... om half 3 waren we "klaar" met toeren. Tis te zeggen Helena en ik hadden net 1 kind op spoed gezien dat van haar "asap" naar boven moest (van zodra er een bed vrij was) en we moesten nog een ander kind zien. Dan heb ik haar toch maar gevraagd of ze dat 2e kind niet alleen wou zien, zodanig dat ik boven al het zaalwerk kon gaan doen en kinderen kon gaan ontslagen zodanig dat er plaats zou vrijkomen voor de kinderen van op spoed! Zucht :-)
's Avonds zijn we naar de Christmas carols by candlelight in Kirstenbosch gegaan! Ten voordele van het goede doel! Er zijn plaatselijke koren die kerstliedjes zingen, het kerstverhaal wordt uitgebeeld en iedereen krijgt liedjesteksten en een kaarske bij het binnenkomen! Heel sfeervol! Ter compensatie van het gebrek aan koude (met jenever!) kerstmarkten :-). Na al de regen van de dagen voordien, was het woensdagavond gelukkig droog!
We zijn: Bruno, Catherine, Kamieltje en Hannelore en Mathieu (een bevriend koppel), Billy, Gé, 3 vriendinnen van Gé, Mic en Severine!
Ook guinea fowls durven al eens een concertje meepikken in Kirstenbosch:
De mannen, toen nog deftig :-)
Vrijdag was het feestdag, voor mij gewoon werkendag. 's Morgens gaan toeren, normaal samen met een intern, maar die was na zijn nacht gewoon in zijn bed gekropen, dus heb ik heel G7 alleen getoerd. Nadien ben ik met Charlé (mijn intern) en haar man Graeme (die ook mee de gun run gelopen hebben), gaan wijnproeven in Durbanville hills. Mijn eerste chocolate pairing! Ge krijgt wijn en ge krijgt chocolade en ge moet bepaalde chocola met bepaalde wijn combineren en dan brengt de chocola uw wijn beter uit!
En echt jong, dat is echt zo :-)!
Chocolate, wine and a view :
Graeme ging voor de biltong pairing:
Nadien hebben we daar ook geluncht, aan het restaurant is er een terras met een prachtig uitzicht.
Ik en Charlé op het terras:
Het eten is mij alleen niet bekomen, ik denk dat ik een buikgriepke ofzo heb opgelopen van de patiënten. Amaai ik was echt niet goed, super moe en buikkrampen. Ik ben thuisgekomen, met een motilium en een neurofenneke in bed gekropen en 2u geslapen. Nadien ben ik aan mijn wacht begonnen en pas tegen 22u begon mijn maag een beetje op rust te komen en heb ik iets lichts gegeten. Vreemd vreemd! Gelukkig heb ik er niet veel meer last van gehad, zaterdag ook nog wat buikkrampen, maar verder hebben de ziektekiemen zich gedragen!
Mijn wacht was redelijk rustig, maar veel wakker gelegen. Direct in slaap vallen nadat ge gebeld geweest zijt of eruit gemoeten zijt, zalig zijn zij die dat kunnen!
Gisterenmorgen na het toeren een kort dutje gedaan om bij te slapen (gedeeltelijk) en dan naar Mitchell's Plain gegaan, een arme suburb van Cape Town, waar Gaynor samen met Joshua, Zahir en Waseemah een kerstfeestje had georganiseerd voor weeskinderen. Super tof! De kindjes hebben zich duidelijk georganiseerd.
Ze verblijven bij Colleen, een fantastische vrouw die in haar eentje voor +- 20 kinderen zorgt! Chapeau!
Op een bepaald moment had ik 4 kindjes rond mij die naar mijn moedervlekken aan het wijzen waren, dat hadden ze nog nooit gezien! Een blanke mevrouw met bruine vlekken!
Als de kindjes foto's trekken, moeten we doen alsof alles goed gaat e...
Maar postcall lukt dat toch niet steeds...
De pubermeisjes :-)
Kadootjes moeten direct in gebruik genomen worden en dus wordt de make-up uitgeprobeerd :-).
Kleine baby op zoek naar melk... oh! hier zijn borsten :-).
Gaynor en Abegail:
Ijsjes eten verloopt niet van een leien dakje...
Hulp van de kerstvrouw?
Colleen (in het blauw) geeft een rondleiding waar al de kinderen slapen:
Girl-talk tussen Gaynor en een van de meisjes:
Joshua met het zoontje van Zahir en Waseemah (die dus gelukkig wel nog ouders heeft):
Nadien ben ik hier thuis alle plakkerige handjes, ijsjesresten en lekstokplaksels komen afwassen.
's Avonds zijn we met de Belgjes in de Testkitchen gaan eten! mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm!!!!
De Testkitchen is van chefkok Luke Dale Roberts, verkozen bij de Eat Out Awards tot chef van het jaar en de Testkitchen zelf stond op nr 2! Awel ja! Gelijk hebben ze! Jammieee! Mijn buikje werd er spontaan beter van se :-).
Onderweg naar de Testkitchen werd ik weer getrakteerd op een prachtig uitzicht!
Onze kleine springbok was ook van de partij!
Heel indrukwekkend om te zien hoe sereen het er in die keuken aan toe ging!
Vandaag had ik de "dagshift". Van deze morgen 8u, tot vanavond 19u...
Onder andere een onco-kindje, dat chemo krijgt en woensdag nog neutropeen was, binnengekomen met 40°C koorts... Bleek dat die al van vrijdag koorts had!! Maar papa had geen geld om naar het ziekenhuis te komen... :-( Bovendien had diene kleine ook een oorbel in! (Zowiezo niet de beste optie voor een jongen, maar nu misschien toch zeker niet als ge neutropeen zijt ...)
En om 19u besloot prof Cotton, de consultant met wie ik van wacht was - terecht - dat een van de kindjes toch maar met de nefrologen en intensieve moest besproken worden. Dusja... niet zo fijn om zo uw wacht te beginnen (voor de nachtdienst dan...) als ge dat kind niet kent e... Dus heb ik dat nog gedaan, maar zo vocht, electrolyten en pHstoornissen enzo, op het einde van de dag... dat was er toch te veel aan hoor!
Dus nu maar snel mijn bed in!
Ciaociao!
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten