Ok toegegeven, mijn titel is Cederbergen en ik begin met een foto van de Tafelberg, het klopt niet... Maar oude liefde roest niet e :-).
Het 3e laatste weekend zowaar... jongens, jongens toch, de tijd vliegt als ge u amuseert!
Maar laat ik bij het begin beginnen... op maandag dus...
Drukke dag op het werk, maar gelukkig niet hectisch! Het leuke nieuws van maandag was dat mijn artikel gepubliceerd is! Hopla! in de sjakosh!
's Avonds heb ik een rustig avondje gehad, gekookt, gestudeerd, niets speciaals.
Dinsdagochtend heb ik de ARV clinic gedaan. ARV: anti-retro-virals. Dus de HIV-clinic (want ARVs zijn de medicatie die de HIV patiënten moeten nemen). Heel interessant, maar vooral ook "leuk" om goede HIV patiënten te zien... want al de patiënten die zijn opgenomen, hebben allemaal AIDS, hier hadden we dus ook goeikes.
Het meisje waarvan ik vorige week schreef dat ze HIV positief is, die seksueel misbruikt was, bleek nu in 2007 ook al HIV positief te zijn... maar of dat goed of slecht nieuws is, sja... daar kan ik nu niet op antwoorden...
De prijs voor "coolste" patiënt deze week gaat naar een 8 jarig meisje op G9 met cerebral palsy. Zo stijf als iets, spastisch dus, ligt de hele tijd te tandenknarsen van de spasticiteit, maar als ge van haar bloedneemt, kan ze blijkbaar wel zonder problemen FUCK YOU doen met haar vingers! :-) Schitterend!
Hier nog 2 van de G7 patientjes:
deze lieve meid kan heel verlegen zijn, maar van zodra ze mijn stethoscoop in haar handen krijgt, bloeit ze helemaal open :-)
en deze schat ken ik al van als ze de eerste keer werd opgenomen in G10 toen ze 6 weken oud was...
ondertussen ligt ze ook al van begin december bij ons op G7! En na een paar weken bij mij is mijn missie geslaagd, ze kon nog niet lachen (omdat ze het gewoon niet aangeleerd kreeg, als niemand u toont hoe ge moet lachen...) en jawel deze week lacht ze iedere keer als ik met haar speel :-).
(PS haar mama is gestorven als ze een paar weken oud was, haar papa zorgt niet voor haar. Ze verblijft in een verzorgingstehuis, waar euhm ja... , ze niet zo goed voor de kinderen zorgen, vind ik... telkens als we daarvan kinderen binnenkrijgen, niet zo verzorgd... Ze is nu 5 maanden en weegt 3.6 kg...)
Dinsdagavond mij uitgeleefd in de gym hier beneden, aangezien ik lopen in vlakke zon bij 30°C niet zo zag zitten. Daarna ben ik bij Billy en Gé gaan eten en zijn we naar Sherlock Holmes in de cinema gaan zien! Tof, maar den eerste was uiteraard beter.
Over die warme temperaturen gesproken... Nu begrijp ik ook wat mijn collega's bedoelden met "ah so you will have one hot summermonth in january..." overdag 30°C, 's nachts 22°C, koelt niet af...
volgens mij mag nachtzweten in januari en februari niet als symptoom beschouwd worden, maar gewoon als evidentie... (en nee, don't worry, ik heb geen nachtzweten...)
Woensdag was ook een toffe dag op het werk. Goed doorgewerkt, veel geleerd... Om 14u ben ik naar St Josephs vertrokken, een soort MPI voor HIV kinderen, onco kinderen, diabetes, cerebral palsy, enzovoort. Tof om te zien, goed aangepakt, enthousiaste verpleging!
Deze kapoen kende ik nog van in G10! en hij vindt kiekeboe spelen héél fijn :-)
Nadien heb ik met Gé op het strand van het zonnetje genoten, met enige wind erbij, aangezien het in Tableview was... en de wind hier maar blijft waaien...
's Avonds zijn Billy, Gé en ik gaan eten in the pot luck club, het nieuwe restaurant van Luke Dale Roberts (Chef of the year, en ook chef van The test kitchen waar we een paar weken geleden zijn gaan eten). The Pot Luck Club is een tapas restaurant. En opnieuw heel lekker gegeten! (Voor de geinteresseerden, het ligt naast the test kitchen, ook in the old biscuit mill).
Donderdag was ik van wacht, en wat voor een wacht!
Het begon heel rustig, maar 2 klinische checks bij de overdracht en 1 pre-op bloednameresultaten... maar dan ging het mis... telefoon van spoed dat er 3 patiënten naar CT moesten. In totaal ben ik met 5 patiënten naar CT gegaan en 1 patiëntje moest voor MRI gaan. 6e CT is niet doorgegaan omdat de nierfunctie van dat kind te slecht was... Een chance dat de radioloog ne schattige was ;-).
Op spoed was het verschrikkelijk druk, ik heb voornamelijk daar geholpen. En op G9 bleek een patiëntje met bilaterale pneumonie en een pneumothorax in de voorgeschiedenis (sinds een paar dagen ontslagen uit ICU), nu opnieuw veel korter van adem was... en een ander kind op G9, ook niet zo lang ontslagen uit ICU, was blauw geworden... fijn zo!
en op spoed was het allemaal TBM, vandaar al die CTs, dan telkens een LP nadien... openingsdruk meten, airencephalogram...
Een van de kinderen moest dan een VP shunt krijgen... ze bleven maar komen op spoed, dan lagen de zalen op spoed vol, dus moest ik om half 2 's nachts, kinderen op de zalen boven gaan opnemen...
PFFF... enfin, ik heb van 4u tot half 7 geslapen...
's namiddags dan een middagdutje gedaan en dan gisterenavond met Jaques een super toffe avond gehad!
Eerst zijn we gaan eten in het Radisson, aan green point, en dan kregen we -opnieuw- weer de geniale inval om naar de cinema te gaan. Jaques wou graag naar New Year's Eve en ik vond het uiteraard geen probleem om die nog eens te zien :-).
Zot zijn doet geen zeer :-)
Vandaag ben ik er weer op uitgetrokken, ditmaal richting Cederbergen (naar het noorden, het begin van de Cape Namibie route). De Cederbergen maken deel uit van de Kaapse bergketens waartoe ook de Tafelberg hoort. Voor de geïnteresseerden (met een geleerde stem, of euhm met een geleerd toetsenbord??) het zijn geërodeerde zandsteenformaties, die in deze regio vaak bijzonder verkleurd zijn door de mineralen. Het pad waar ik gewandeld heb, zag er in ieder geval uit alsof er veel ijzer in de stenen zat.
De cederbergen staan erom gekend om erg droge en hete zomers te hebben, met temperaturen die kunnen oplopen tot 40°C... aangezien het wel even rijden is naar ginder, was ik daar om 12u... Ideaal dus om op het heetst van de dag aan een wandeltocht te beginnen.... zucht, of zeg maar, puf puf...
Maar het was wel de moeite! Ik heb de waterfall trail gedaan! En na de waterfall trail in Tsitsikamma en de waterfall trail in Bain's kloof, kan ik besluiten dat de wandeling in Tsitsikamma (of beter de klautering) het meest de moeite was en dat de waterval van de cederbergen de mooiste waterval is!
Onderweg naar ginder, weer prachtige uitzichten... De weg naar het doel, is altijd al een beetje doel op zich...
hmmm, die wijdsheid... mijn gedacht zal België maar klein en volgebouwd aanvoelen als ik terugkom...
Ik begin aan mijn hikingtrail...
Na de wandeling ben ik een koppel Belgen uit Kappele tegengekomen, die ieder jaar een maand naar Zuid-Afrika komen... sja, als ge eenmaal het virus te pakken hebt...
Ik ben teruggekeerd langs Citrusdal en Ceres, tussen de fruitbomen, ook hier prachtige uitzichten. Als ge nu denkt Ceres... Ceres... van waar ken ik dat ook alweer, wel ja met de fruitbomen heb ik het misschien al weggegeven, maar het fruitsap van Ceres wordt ook in België verkocht.
Oh, wat zien we daar? een broertje van de Tafelberg??
Misschien is dit de tuintafel-berg!
Onderweg ook weer prachtige namen gezien: misverstand, nooitgedacht, welvanpas, langgewens, ...
en toen waren we weer zaterdagavond...!
Een dagje eerder dan normaal een nieuw blogverslag, want morgen komt de laatste Belgische delegatie toe:
Nellie en co en nog een andere delegatie, waar een knapperd bijzit die ik nog nooit in het echt gezien heb, maar wel al in de buik van zijn mama! William Gillebert! (Van Lizzie en Carl :-) ). (PS mama en papa komen mee e!)
Tot volgende week!
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten