zondag 21 augustus 2011

Kaap de Goede Hoop!



Laatste "reis-verslag" van augustus... Volgend weekend ben ik immers van wacht...
Dan toer ik eerst op zaterdagmorgen, nadien ga ik naar de spoedgevallen (G ground) tot 's avonds 19u, zondagmorgen toer ik weer, na de toer ga ik naar huis, kom terug om 19u tot maandagmiddag! En dan zal mijn eerste weekendwacht ook achter de rug zijn!

Toen ik woensdag op mijn blog vroeg of Pukkelpop dit jaar ook weer uitgeregend zou zijn, had ik niet gedacht dat het zo erg zou zijn!! Hemeltjelief... ik dacht donderdagavond mijn lesje voor te bereiden voor de studenten, maar ik zat heel de avond de nieuwssites te vernieuwen en op facebook te controleren of ik nieuws had van de mensen die ik daar kende... Gelukkig bleek iedereen die ik ken, ok, maar wat een drama zeg, verschrikkelijk!!
Ik krijg kippenvel als ik de video opnames bekijk, niet te geloven, komt precies uit een SF-film ofzo...
Daarnaast lijkt het "maar een overstroming" in Bertem... Je kon zo op facebook volgen waar het onweer zich bevond, eerst commentaar van de West-Vlaamse vrienden, dan in het centrum, dan Lummen, Sint-Truiden en dan begonnen de nieuwsberichten over PP...

Ook op het werk wat slecht nieuws, een van onze zaal-patienten is gestorven, het zat er aan te komen, een jongen met cerebral palsy die echt al sinds ik hier begonnen ben onophoudelijk aan het hoesten was, woensdagmorgen heeft hij nog een desaturatie gedaan tot 12% (!!), maar zag je in zijn ogen dat hij zo moe was en woensdag heeft hij heel de dag NIET gehoest... donderdagochtend vroeg is hij gestorven.

De eerste jongen waar ik schrik had voor een hersentumor is zo spectaculair herkomen, hij zoekt iedere morgen redenen om niet naar school te moeten, dus hij lijkt mij genezen ;-). Hij is geweldig fan van Ben10, nu heb ik hem gezegd dat Ben10 alleen maar zo goed geworden is, omdat hij ook nog naar school ging, dus hij heeft mij beloofd dat hij vanaf nu wel naar school gaat gaan ;-).
Hij zal nog lang naar een ziekenhuisschool moeten gaan, want hij krijgt MDR-behandeling voor TB.

MDR = multi drug resistant, dus een vorm van TB waar niet meer alle medicatie voor helpen. Normaal krijgen de "gewone" TB patienten 3 of 4 tuberculostatica (thuis), hij krijgt er 7. Nog een andere patient van ons ook.
Zij gaan komende week allebei naar Brooklyn Chest Hospital. Dat is een TB-ziekenhuis en zullen daar voor de rest van hun behandeling (6-9 maanden) blijven. Oa omdat 1 van de 7 medicamenten niet via de mond
maar intraveneus of intramusculair moet gegeven worden, maar vooral om er zeker van te zijn dat ze hun medicatie innemnen. Want als ze dat niet doen, kan die resistente TB nog veel resistenter worden! en dan kom je in het straatje van XDR = extreme drug resistant.

De andere jongen (tweede patient) waar ik schrik had voor een hersentumor zal het minder goed vergaan... Hij heeft geen hersentumor, dat is duidelijk. Maar toen hij binnenkwam in het verwijzende ziekenhuis had hij een GCS van 13/15, toen hij bij ons toekwam de dag nadien 10/15, en nog een dag later 8/15, hij gaat pijlsnel achteruit... Een MRI heeft nu getoond dat hij een hersenstaminfarct gedaan heeft... Mottig beest die TB, allemaal door zijn TB-meningitis!

Om in de neuro-sferen te blijven, zal ik jullie een beeld laten zien van een scanner van een patient tijdens mijn vorige wacht... Zoek de hersenen! (Voor diegene die het te moeilijk vinden, we kunnen het ook alleen aan de neurologen of neurochirurgen onder mijn lezers vragen ;-))
Ohja en ik denk dat de VP-drain wel juist zit, verkeerd zitten lijkt me hier namelijk erg moeilijk!


Over de foto's op mijn blog, moet ik nog vertellen dat ik hier mijn internet per GB betaal, dus ik heb nu gevonden hoe ik de foto's met minder geheugen kan opslagen en hopelijk duurt het dan ook minder lang voor ze te uploaden (jaja informatici, voor jullie is dat evident, niet voor iedereen dus :-)). Hopelijk valt de kwaliteit nog mee!

Vrijdag, laatste werkdag, is het jongetje met zijn congenitale rubella naar huis gegaan! (hij is echt goed nu!)
En heb ik mijn lesje voor de studenten gegeven, pfff, voor 15-20 studenten, in het Engels, over anamnese, voorgeschiedenis, familiale voorgeschiedenis... en algemeen klinisch onderzoek!
Pfff vermoeiend hoor! Normaal was het 2u, ik heb toch 1u volgebabbeld gekregen! ik denk dat ze s avonds allemaal thuis de cremasterreflex zijn gaan testen ;-)!
In principe moet ik volgende week nog een tutorial geven over het cardiovasculair onderzoek, maar daarvoor heb ik ze naar de assistent van cardio doorverwezen onder het motto dat ze bij ons op G10 niet zoveel verschillende hartgeruizen konden horen (hopelijk vindt Gerald, de assistent van cardio, het niet erg!)

Vrijdagavond: The Bachelor! Wopla! nu blijven er nog maar 2 vrouwen over, dus volgende week finale!
Tobani, Lunet, Gaynor en ik hebben samen gekeken!
(Oh dat had ik zeker nog niet verteld, Kiran die hier op de 3e kamer zat, is terug naar Durban, en Tobani zit hier nu in de kamer, Tobani is 24 jaar en werkt -net als Kiran hier deed- in de haven, hij komt ook uit Durban, uit de Townships). Hij werkt maar 1u per dag (net als Kiran) en begint om 6u 's morgens... djeezes, als ik maar 1u per dag zou werken, ik zou dat toch op een fatsoenlijk uur doen hoor ;-)!
Goed, het was echt een gekwetter van jewelste, ik denk dat Tobani het af en toe niet zo goed aankon ;-) maar hij leek zich toch te amuseren. Lunet is zo ongeveer bijna terug samen met haar ex-vriend, dus we moesten ook wel wat bijbabbelen e!

Nadien heb ik aan Lunet, Gaynor en Rachel het filmpje laten zien dat Kirsten, Lot en Gretel voor mij gemaakt hadden, ze vonden het geweldig! Waren -terecht- diep onder de indruk dat iemand dat voor mij gemaakt had  :-)! Ze moesten vooral lachen met de les Afrikaans van Kir en Bram! Gaynor vindt "Joris" een ontzettend grappige naam, zeker als het door mij met een Franse R wordt uitgesproken, dus nu zegt ze te pas en te onpas Joris met een Franse R.

Gisteren eerste weekenddag en stralende zon dus ben ik er weer op uitgetrokken!
Wat een topdag!
Hoe vaak kan iemand in extase zijn op 1 dag???? Heel vaak bleek zo!
Wauw! Ik blijf het herhalen! Wauw! Ik ben helemaal langs de kust rond het schiereiland gereden, 185 km gereden en 185 km genoten!

Ter informatie:
Daar helemaal vanboven, Milnerton, daar woon ik.
Thv Tygervalley werk ik.
City centre is -evident- het centrum van Kaapstad, Longstreet, Kloofstreet, de gardens (van mijn vorige verslagen). Daarboven is de waterfront, er links en onder Signal Hill, Lion's Head en de tafelberg.

En dan kunnen jullie langs links heel mijn route volgen: begonnen aan Sea Point, man ik hou van de Atlantische Oceaan, of gewoon elke kust! Ik denk dat mijn schildklier hier overuren doet met al die zeelucht hier! (Zeelucht bevat veel jodium, dat verwerkt wordt door de schildklier).


Dan naar Clifton en Camps Bay, heel mooie stranden, dat zijn de stranden waar vooral de blanke Capetonians zitten in de zomer.
Llandudno - surfers strand - allemaal behoorlijk idyllisch!
Ik voelde mij heel de dag net een filmster, aangezien ik op de meeste ideale filmlocaties was! Alleen de cabrio ontbrak er nog aan!
Llandudno ligt achter de 12 apostles (het gebergte achter de Tafelberg).



Dan naar Houtbay, een havenstadje, heel gezellig, kleurrijk! En tussen de boten komen de zeehonden piepen :-).


Volgend bootje kwam ik tegen en uit respect voor de slachtoffers van PP heb ik er een foto van genomen! (Ok een lange I, maarja ik ben dan ook van Vlaams Brabant!)


Na Houtbay Chapman's Peak Drive opgereden, deze weg, wordt bij de mooiste autoroutes ter wereld gerekend! 9 km lang en 114 bochten! Iedere keer een fantastisch uitzicht! Een aanrader! (Heel de dag is een aanrader!!)  (NB ik heb de bochten niet geteld hoor, dat heeft Karl Symons voor mij gedaan ;-))






Dan via Kommetjie (wat ze hier uitspreken als Kommekie) naar Misty Clifs (Gaynor haar favoriet en gelijk heeft ze, samen met Kaap de Goede Hoop ook mijn favoriet!) en Scarborough!

Dat punt daar in de verte op de volgende foto is Kommetjie:


De slangenkopvuurtoren in Kommetjie:
 Misty Cliffs:

 Ik met mijn Springbok-t-shirt aan Springbokstreet in Scarborough:
De Springboks zijn het nationale rugby team! Over 3 weken begint de Wereldbeker in Nieuw-Zeeland en dus moet je -Springbokfriday- op vrijdag je Springbok-t-shirt dragen om ze te steunen (ik had het mijne vrijdag ook aan, don't worry :-)). Zuid-Afrika is momenteel wereldkampioen (vorige Wereldbeker was in Frankrijk, toen we bij Lizzie op bezoek waren in Parijs), maar momenteel zijn ze eigenlijk echt slecht bezig. Gelukkig hebben ze gisteren hun laatste thuismatch gewonnen, dat konden ze wel gebruiken voor de moraal!
Rugby is hier een beetje zoals voetbal bij ons. Voetbal hebben ze hier ook, maar wordt veel minder aandacht aan besteed. De ploeg van Kaapstad is Ajax en de eigenaar is dezelfde als Ajax in NL. Je hebt dan Ajax (gewoon dus) en Ajax Cape Town!
Als ze hier hevig doen over voetbal, is het Europees voetbal, ze rijden hier rond met stickers van Liverpool, Manchester op hun auto.

Via Scarborough naar de ingang van het natuurreservaat Cape of Good Hope. Karl Symons (I love that man!) had mij (of toch de lezers van zijn reisgids) al aangeraden van Kaap de Goede Hoop niet te missen, een van de mooiste plekjes daar!
Ik was al de hele dag aan het Hope-n om walvissen te zien, en onderweg naar Kaap de Goede Hoop had ik prijs! Voor het eerst in mijn leven walvissen gezien! Heel indrukwekkend! En nu heb ik ze nog alleen maar van ver gezien! Ik kan niet wachten om naar Hermanus te gaan in september (daar is het ideaal voor walvissen te spotten)!



De plaats waar ik die walvissen gezien heb, is voor mij ook een van de allermooiste plekjes ter wereld!

Het zijn mooie foto's maar het effect en de schoonheid wordt toch enorm afgezwakt op de foto's! In het echt is het nóg subliemer!

Een beetje verder richting Kaap de Goede Hoop kwam ik struisvogels tegen!

Om tenslotte op het meest Zuid-Westelijke punt van Afrika toe te komen!! Fantastisch vertoeven daar!


(Foto hierboven is op de berg op de achtergrond van de foto van Kaap de Goede Hoop).

Daarna doorgegaan naar Cape Point. Cape Point staat bekend als het punt waar de Atlantische oceaan en de Indische oceaan mekaar ontmoeten... Muggenzifters zullen zeggen dat dat eigenlijk enkele honderden km's meer oostelijk is, aan Cape Agulhas, ik vind het best zo, als iedereen zegt dat het Cape Point is, is dat voor mij goed ;-).

Eenmaal op Cape Point toegekomen ben je trouwens meer in Azië dan in Afrika, overal, overal Jap-kes!

Links dus de Indische en rechts de Atlantische oceaan!

Nadien via Millers Point (ook voor walvisspotters, maar geen gezien), naar Boulders Beach waar er Afrikaanse pinguins zitten:

Vervolgens (op het kaartje zijn we nu rechts terug naar boven aan het komen) Simon's Town. Weer een havenstad, maar hier heeft de Britse marine ook haar basis. Ik heb een paar enorme marineschepen gezien!

Ik ben geëindigd in Fishhoek, toen was het 18u en de zon gaat tegenwoordig rond 18u20 onder dus al behoorlijk donker. Normaal hebt ge daar ook kans om walvissen te zien, maar ik zal dus nog eens terug moeten gaan! Ook Muizenberg en Kalkbaai wil ik zeker nog doen!

Echt een prachtige route, schitterende uitzichten, wederom fantastische ervaring!
Ook grappig dat je op heel de weg nergens de Tafelberg te zien krijgt, die anders altijd zo prominent aanwezig is!

Vandaag heeft het heel de dag geregend! Toen ik deze morgen ging lopen (in de regen), ben ik maar een eenzame jogger tegengekomen op mijn weg, normaal komt ge de ene na de andere tegen!
Deze morgen was het les 7 van start to run, het lopen heeft ondertussen -behalve het lopen op zich- ook een nieuw doel: op 9 oktober (een belangrijke datum! E Kirsten ;-) ) is het the Gun Run in Kaapstad, waar ik ga aan meedoen!

Door de regen had ik niet zoveel zin om er buiten op uit te trekken, in Stellenbosch is het weer vaak beter, maar ook daar hadden ze regen voorspeld. Mijn plan was om naar Disctrict Six museum te gaan (over de apartheid). District Six is een regio waar veel zwarten woonden, die ze helemaal hebben plat gesmeten om er "Blanke woningen te maken", maar uiteindelijk zijn die er niet gekomen en blijft dat gebied leeg liggen als een herinnering aan de apartheid, een litteken op de kaart van Kaapstad, en azen -uiteraard- alle immokantoren erop! Maar dat museum is blijkbaar toe op zondag, dus heb ik gedaan wat ge hoort te doen op een koude, regenachtige zondag, een boek gelezen! Deze morgen ben ik "Long walk to freedom" gaan kopen van Nelson Mandela, man man, die man kan schrijven! (Niet dat ik het tegendeel verwacht had :-)) en daar heb ik mij dan deze namiddag in verdiept, af en toe een onderbreking door Lulu (Lunet's dochter) die met haar huiswerk bezig was over koolhydraten, proteinen, vetten, de voedselketen en die mijn advies nodig had :-).

That's all, folks! Toedeloe!x

woensdag 17 augustus 2011

Life goes on!

Hier zijn we weer!

Geen fotootjes deze keer, ik kan jullie niet iedere keer verwennen - en mijn internet overbelasten ;-) - maar wel een verslagje van oa wacht nr 2!

Hoe gaat het ondertussen in België trouwens? Ik weet dat Dieter papa geworden is van een prachtdochter! Waarvoor nogmaals proficiat!!
Maar verder? Hebben we al een regering? Hebben we nog eens slechte punten gekregen voor onze financiële status van die bureau's? Heeft Laurent zich nog eens misdragen? Hoe was marktrock? Gaat pukkelpop weer uitgeregend zijn? Ik ben benieuwd!!!

Blijkbaar kan niet iedereen reageren op mijn blog - heel vreemd - ik heb al geprobeerd om de instellingen aan te passen, en normaal zou iedereen iets moeten kunnen zeggen, maar lukt het toch niet steeds... Misschien kan Goele - een van mijn trouwe fans ;-) - advies geven, want zij heeft al een paar keer gereageerd!
Anders ben ik ook altijd via mijn gewone hotmail te bereiken! Mailtjes zijn meer dan welkom!

Mijn tweede wacht was heel wat drukker dan mijn eerste wacht... Ik vermoedde al zoiets omdat het maandag was, gewoonlijk toch drukker dan. Deze keer miste ik, in alle chaos, echt een "aanwezigheidsbeeld" of iets dergelijks... een nieuwe patient komt toe en iemand bekijkt dat dossier, gaat de patiënt zien en ge hebt totaal geen idee hoeveel patiënten er eigenlijk zijn, waarmee ze gekomen zijn en hoe ziek ze zijn...
Er zijn onderzoekslokalen, een priklokaal en dan een lokaal met 4 bedden in waar de meeste kinderen 's nachts zowiezo gezien worden en dan daarnaast zijn er 4 "opnamezalen" met 8 bedden.
's nachts gaat het wel, dan ben ik of alleen of met een intern (die 7e jaars).
Maar tot 20u s avonds zijn er 2 interns en een student intern (6e jaar) en 4e jaars studenten, die student intern en 4e jaars studenten moeten dan door mij of door de intern gesuperviseerd worden. Iedereen is ergens een patiënt aan het zien en dan kan je dus wel geloven dat je geen overzicht meer hebt...

Weer een kindje van deze keer 18 dagen oud met koorts, bronchiolitis-achtig beeld, HIV blootgesteld (tis te zeggen, mama is HIV positief, maar kindje is zo jong dat ze het nog niet weten, kindje krijgt dan bescherming om te vermijden dat het besmet zal worden).
Een kindje met Down met een bronchiolitisbeeld...
Geen overleden kinderen deze keer....
Wel een kindje van 8 weken oud dat elk moment kan sterven... Mama heeft tijdens de zwangerschap Rubella doorgemaakt (jaja er is wel degelijke een goede reden om u daarvoor te laten vaccineren) en daardoor heeft het kindje hersenafwijkingen, oogafwijkingen en een serieuze hartafwijkingen (een TAPVU, wat -als ik het mij goed herinner- volgens Gewillig "vuile smeerlapperij" is...)
Het kindje kwam binnen met -het is het seizoen- een luchtweginfectie en was heel heel erg kort van adem, normaal heeft hij maar een saturatie van 70-80% (een normaal mens heeft 100%, hij door zijn hartafwijkingen minder), op spoed zat hij bij momenten rond de 50-60%.
Hij is "Interventionl Level 1" wat in België overeenkomt met DNR 1 (of 3 ik haal die altijd door mekaar) - enkel comforttherapie. Het zag er naar uit alsof hij elk moment zou sterven...
Mama is heel erg jong, oma was er ook bij. Dan is heel de familie en een priester naar spoed afgekomen en hebben ze allemaal samen al zingend staan bidden rond hem. Nadien hebben mama en oma nog heel de nacht voor hem gezongen. Heel mooi en ontroerend om te zien...
De volgende dag is hij naar G10 (mijn afdeling) gekomen en daar zag ik hem terug.
Mama en oma vroegen mij -ironisch genoeg- of ik niet moe was, waar ik alle energie vandaan haalde (en ik vroeg mij omgekeerd hetzelfde af van hen), zo lief dat ze om mij bezorgd waren.
Dan vertelden ze mij dat alle afwijkingen tijdens de zwangerschap al gezien waren en dat haar een abortus was aangeraden, maar dat wouden ze niet. Nu zijn ze gewoon heel dankbaar voor alle tijd die ze met hem al gekregen hebben... Een mooi les in relativeringsvermogen!
Ondertussen doet hij het -gelukkig maar- vele beter.

Wat hebben we nog liggen op onze zaal... een boeleke van vandaag 14 dagen oud, waar we een metabole ziekte bij vermoeden... alsof dat dat nog niet erg genoeg is, hebben we vandaag ook het resultaat van de HIV test gekregen, het kindje is ook HIV positief...
Zuid-Afrika is niet voor niks wereldleider op vlak van HIV...

Ondertussen heb ik ook het resultaat van de autopsie van het meisje dat tijdens mijn eerste wacht overleden is, ze had een midgut volvulus... Daar heb ik dan in België een artikel over geschreven, om er hier mee geconfronteerd te worden!

Oh en voor de geïnteresseerden die jongen waar ik schrik had voor een hersentumor, heeft er gelukkig geen, wel meningitis.
Ondertussen is er vandaag een nieuwe patiënt toegekomen waar ik schrik heb voor een herstentumor/TBM...
Die had nu vanavond zijn CT scan.

Wat kan ik jullie verder nog vertellen over hoe het er in het ziekenhuis aan toe gaat...
Ik had al verteld over de Sisters en de Nurses (hoewel we ze allemaal met "Sister" aanspreken), ik kan ze nog steeds niet van mekaar onderscheiden... Er lijkt mij ook een zeker rangorde te bestaan, zoals in het leger... En net zoals in het leger hebben sommige verpleegkundigen op hun schouders epauletten met "streepjescodes" en sterren die hun rangorde aangeven (zo lijkt het mij toch), best wel grappig om te zien...
Er zijn hier ook geen vroeges of lates, maar alleen dag- en nachtshiften, dus telkens 12u...
De verpleegkundigen die alleen nachten doen, doen 4 nachten en 3 dagen niet werken, maar die nachten zijn niet noodzakelijk opeenvolgend, dus soms 2 nachten dan 1 dag thuis enzovoort... en dat het hele jaar door...
De vakbonden hier kunnen nog wat leren!

Verder hebben we hier geen internet in het ziekenhuis (wel toegang tot up-to-date op spoed), maar de meeste assistenten hebben een blackberry en checken zo alles op internet... De gsm's zijn hier trouwens het communicatiemiddel... Hebben we een afspraak met de prof of een lesmoment, krijgen we daar een sms voor. Soms krijg je gewoon een sms met bvb 5789 en dan moet je naar dat nummer in het ziekenhuis bellen, want draagbare telefoons of beepers hebben de meesten niet. Ook de bazen geven gewoon hun gsmnummer aan ons, als we een vraag hebben, kunnen we hen dan bellen.
Tijdens de wachten krijg ik het gsmnummer van de assistenten die boven voor alle zalen van wacht is, als ik iets wil overleggen, bel ik op zijn of haar gsmnummer, geeft ze mij dan het nummer door van een vast toestel bij haar in de buurt en bel ik daarop...
Het moet allemaal efficiënter kunnen, denk ik dan, maar ja "This is Africa" :-).

Ook bvb voor pc-banking hebt ge een gsm nodig, voor elke verricht die gebeurd, word ik via sms op de hoogte gebracht...

Als we in België soms klagen over het labo dat een uur na afname nog geen resultaat in de computer heeft staan van een patiënt... hier moet je het binnen de eerste 3u zowiezo niet verwachten en moet je van elke patiënt best checken of de stalen zijn toegekomen in het labo, want stalen die verloren gaan, zijn hier meer de regel dan de uitzondering...

Tenslotte zullen jullie al wel doorhebben dat vragen als "contact gehad met iemand met TB" of "blootgesteld aan HIV" hier standaard zijn. Andere standaardvragen zijn: Met hoeveel wonen jullie thuis? (13 mensen in 1 huishouden is niet abnormaal) Hoeveel slaapkamers zijn er? Is er stromend water? Is er electriciteit? Hebben jullie een inkomen?

Als de moeder HIV besmet is, is de vraag hoe? Vaak krijgen we te horen dat er prostitutie of amfetamineverslaving mee gepaard gaat... Dr Rabie één van de infectiologen zei vorige week dat ze meer sympathie had voor de prostituees. Hoe vreemd deze uitspraak ook mag klinken, begrijp ik haar wel... Dat is een overweging die de moeders maken om geld binnen te halen, in tegenstelling tot de amfetamine verslaafden (hier heb je KIT, een soort mengelmoes van zaken die eigenlijk neerkomt op vuile smeerlapperij die uw hersenen om zeep helpen en zeer verslavend is...)

Vandaag was het Academic Year Day, maar ik heb niks van de voordrachten kunnen zien... Onze toer heeft tot 13u30 geduurd en dan moest nog alles geregeld worden... Aangezien de werkdag hier eindigt om 16u blijft er dan niet veel tijd meer over... Ik ben wel benieuwd naar het antwoord van het kruiswoordraadsel! Er zijn, denk ik, maar 3 mensen die het hebben ingestuurd (waaronder ik)... of dus maar 3 mensen die zo stom waren om al hun tijd daarin te steken, dus wie weet heb ik de prijs wel gewonnen ;-) ...

Geen voordrachten voor mij hier vandaag, maar zowiezo is teaching hier erg belangrijk. Eerst zien we zelf de patiënten 's morgens. Dan komt de consultant om samen met ons alle patiënten te overlopen. De 3e en 4e jaars studenten zijn daar dan ook bij en worden voortdurend ondervraagd of mogen zelf zoveel vragen stellen als ze willen. En blijkbaar moeten die studenten ook lesjes krijgen ... Eergisteren kwam een van die studenten naar mij, blijkbaar heeft Dr Solomons hen gezegd dat ik hen maar een lesje over het klinisch onderzoek, de anamnese en het cardiovasculair stelsel moet geven... De stinkerd, hij zit wel mooi in Nederland nu, en aangezien hij het niet kan doen, kwam die studente mij vertellen, moest ik dat nu doen en wanneer het voor mij paste... Dus overmorgen van 14u tot 16u (no way dat ik de volle 2u ga les geven) en volgende week donderdag van 14u-16u kan ik "tutorial" gaan geven! Hip hoi!

Tenslotte om af te sluiten voor de Jane Austen liefhebbers nog een site die ik van Johan -jawel Johan Putseys, hij zal het graag lezen dat hij hier met naam en toenaam vermeld wordt ;-) - heb doorgekregen met allemaal Austen-quotes: http://www.stylist.co.uk/people/jane-austen-life-advice

Hier alvast enkele die wel van toepassing zijn over mijn afgelopen 2.5 week hier:

"Know your own happiness. Want for nothing but patience - or give it a more fascinating name: Call it hope."


"One cannot have too large a party."

"They are much to be pitied who have not been given a taste for nature early in life."

zondag 14 augustus 2011

Climb ev'ry mountain! (of gewoon the tablemountain!)

Today I've conquered the Table Mountain!


 Goed, ik wou even stoefen, laat ik bij het begin beginnen :-)

Gisterenmorgen ben ik opnieuw Kaapstad-centrum ingetrokken, vorige week had ik de toeristische en historische plekjes al wat verkend. Nu besloot ik naar het centrum van het centrum te gaan: Longstreet en in zijn verlengde: Kloofstreet!
Longstreet wordt als dé winkelstraat bestempeld, Kloofstreet (meer bergop, tot onderaan de Tafelberg) is dan weer het culinaire hart van Kaapstad.
In Longstreet heb je het ene kleine boetiekje naast het andere. Echt super tof! Allemaal zeer retro ingericht en in de ene winkel vind je nog meer extravagante of speciale kleding dan in het andere... Daartussen liggen er ook winkeltjes met kussens/knuffels/keramiek potjes en oorbellen met dezelfde inrichting, echt tof!

Mama Africa ligt in Longstreet en wordt overal aangeraden als een must-go-to om te gaan eten, ik laat het voorlopig nog even aan mij passeren. (Dixit Gaynor: seriously? in all the travelguides? But it's dirty!!!)

Zoals jullie op mijn vorige blogs/foto's hebben kunnen zien, is Afrikaans wel relatief makkelijk te verstaan. Volgende foto toont aan dat er soms toch enige spraakverwarring kan ontstaan:
NB (Jan Van Riebeeck is de Nederlander van de VOC (verenigde oost-indische compagnie) die Kaapstad heeft opgericht)

 Maar een eindje verder in de straat bracht het volgende meer duidelijkheid :-)


Ik ben gaan brunchen bij Melissa's, weer een tip van Karl Symons, die man doet dat goed ;-) Melissa's is een cafe/taverne volgens grootmoeders wijze, kwaliteit boven kwantiteit. Melissa haar eerste cafe werd geopend op Kloofstreet, ondertussen is het al een hele keten en kun je soms zelfs Melissa's food kopen in de warenhuizen... Mijn warme chocomelk met hazelnoot en kaneel was alvast even lekker als die eruit zag...


Nog een Victoriaans gebouw in Kloofstreet met een voorbeeld van de geweldige straatnamen hier...


Tijdens mijn wandeling door Kloof- en Longstreet ben ik zeker 20 keer aangesproken: Please, give me some food, I'm actually not a bad guy, I don't steel, but my baby needs food... Gemiddeld genomen druipen ze na 5 no's en 1 kordate NO wel af, maar een man begon gewoon: why not? give me some food! I might put my hand in your pocket, and then I would be rude, I might steel from you! But I don't do that, but give me some food! (komaan zeg, een beetje dreigen van geef mij "spontaan" eten of ik besteel u) Goed na 5 kordate NO's had ook hij de boodschap door...

Nadien ben ik door de garden's gewandeld... het stadspark van Kaapstad, hoewel ge natuurlijk Table Mountain national park hebt, met Kirstenbosch botanical gardens, maar de garden's zelf liggen echt in het centrum...

Plots kwam ik een trouwkoppel tegen met al hun aanhang... Ontroerend hoe de bruidsmeisjes vol adoratie en spanning (en ook wel een beetje kou hebbend) naar het trouwkoppel zelf keek

Jong geleerd is oud gedaan...



In de gardens zit het ook vol met eekhoorns... Eekhoorns die duidelijk aan al het volk dat daar dagelijks passeert gewoon zijn... Hier zie je een exemplaar dat braaf posseerde, om vervolgens mijn been op te klimmen!


Een albino exemplaar:


In de gardens heb je ook verschillende musea, onder andere een Joods museum, een over Afrikaanse kunst en ook dit "Tuynhuys": de residentie van de president als hij in Kaapstad is...
Als je 't mij vraagt, meer een gigantische villa dan een tuinhuis hoor ;-)


Daarna ben ik langs de Green market square gelopen, allemaal Afrikaanse souvenirmarktkraampjes en naar de Panafrican Market in Kloofstreet gegaan (beetje zoals de casa del artisano in Huancayo of de sentral market in KL). Het afbieden is weer begonnen :-) Ik heb daar iets gekocht waar het madammetje 150 rand voor vroeg, tsss... ik heb er uiteindelijk 2 gekocht voor samen 120 rand! ;-) The pitbull's back :-)

En tussen al de Afrikaanse beeldjes kwam ik plots de volgende beeldjes tegen :


Als aanvulling daarop kan ik nog zeggen dat Dr Solomons vorige week tegen mij zei dat hij zot was van Tintin (op zijn Zuid-Afrikaans Engels uitgesproken, dus ik had eerst niet door wat hij bedoelde), hij heeft er alle strips van! In het Afrikaans is het Kuifie

Nog een grappige zak gespot in Longstreet:


's Namiddags ben ik naar de cinema gegaan! The labia wordt overal vermeld als nog een echte authentieke cinema, met de meer cultfilms, en gelijk hebben ze: (hoewel ik mijn twijfel heb over de cultfilms want Bridesmaids en Horrible bosses speelden daar ook)


Heel charmant :-) Ik heb Tamara Brewe gezien! Goeie film! Van de maker van The Queen, dangerous liasons, high fidelity! Ik kon m best smaken! Lunet is die film vorige week met haar dochter gaan zien, ze vond hem ook wel goed, maar wist achteraf niet zo goed wat ze ervan moest denken, of ze nu blij of triestig moest buitenkomen en dat snap ik wel. Ze zei ook "It's really Britisch, hé?" :-)

Daarna ben ik nog even naar de Atlantic Seaboard geweest, ik kan de zee niet te lang missen! Behoorlijk stevig zeetje deze keer! Heel de dijk was nat van de spetterende golven! Telkens weer ben ik onder de indruk van de kracht dat dat water kan creëren!


's Avonds dan bij Vincent gaan eten, die ook Mette (een Nederlandse stagiaire bij ons) en haar vriend Jasper had uitgenodigd! Heel gezellig en heel lekker.
Toen ik binnenkwam was Vincent nog aan het skypen (ouwehoeren volgens hem ;-)) met het thuisfront, blij om te zien dat ik niet als enige als een debiel achter de computer zit, als aan de andere kant een klein kindje op het scherm komt :-)
Vincent heeft zelf ook een zoontje, Sam, 14 maanden! Morgenavond komen Wendy, zijn vriendin, en Sam hier toe en blijven ze hier voor de rest van zijn verblijf.

 Van links naar rechts: Vincent, Jasper en Mette! En de vegetarische pompoen-met-aardappel-lasagne natuurlijk!

Vandaag zijn we dan met ons 4en de Tafelberg op getrokken! Even spannend, want het weer moet wel meezitten, maar deze morgen onderweg naar de Tafelberg was er in ieder geval geen wolkje aan de lucht!
Ze hadden wel veel wind voorspeld...

En veel wind hebben we gekregen! Nondedikke! We hebben even getwijfeld of we wel naar boven zouden gaan omdat het zo waaide (de kabelbaan naar boven was ook gesloten net omdat het zo waaide), maar we hebben doorgezet en daar ben ik niet rouwig om! Schitterende ervaring! Wauw wauw wauw! SUBLIEM!

Onder het motto "waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan?" had Vincent deze route voor ons uitgestippeld: We gingen naar boven op de Platteklip Gorge (neem het van mij aan, daar is niks PLAT aan!!!) en weer naar beneden langs de Kasteelpoort.



 De "You are here" was al ongeveer 1,5u stappen vanaf Vincent zijn appartement boven aan Kloofstreet, dixit Vincent: ja dat is wel een kuitenbijtertje!


Vol goede moed beginnen we aan de platteklip gorge!


Het uitzicht was elke seconde adembenemend! Kaapstad op z'n mooist!


Ohja, daar moesten we naar boven, de platteklip gorge gaat door die linker inham! Zoals ik dus al zei: er is niks plat aan!


En we stijgen en stijgen...
De wind gierde en gierde maar om ons heen, ijskoude wind en we kwamen mensen tegen onderweg naar boven die weer terugkeerden omdat de wind én te hevig én te koud was...
maar dan de laatste 15 min kregen we regelmatig van mensen die van de top weer naar beneden kwamen te horen dat we er bijna waren! heerlijk om te horen, maar toch moesten we stap voor stap naar boven!
Stappen zetten, was trouwens niet zo evident, want dan moet je één voet opheffen en sta je nog maar op één voet en dan die windstoten die u uit evenwicht haalden...
Maar uiteindelijk, de laatste 10 min volledig op karakter, want ik had niet al te veel energie meer over, zijn we er geraakt...


Dat was bovenaan platteklip gorge, dan zijn we nog even verder gestegen tot helemaal boven op de Tafelberg, die trouwens van bovenop bekeken helemaal niet zo plat als een tafel is :-) en uiteraard - behoorlijk winderig...
Behoorlijk hard winderig:


Hoezo verkleumd?


Maar kijk toch eens wat een uitzichten!





Hier komt Robbeneiland weer:



Kaapstad van boven bekeken, met in de verte Robbeneiland en aan de kust - als je goed kijkt- het stadion van de wereldbeker:



Na boven - op een windarm (windvrij is er daar niet) plekje- gepicknickt te hebben  (a picknick with a view!), hebben we de tafelberg overgestoken en zijn we begonnen aan de afdaling aan de andere kant van de Tafelberg...
Er is weer maar eens gebleken dat ik niet de persoon van de afdalingen ben... ja wadde, ik ben een paar keer gestorven, fysiek veel beter te verdragen, maar mentaal kan ik dat echt niet aan! Maar het uitzicht langs de "achterkant", zowaar nog mooier dan in het naar boven gaan! En na iedere bocht weer een ander uitzicht, even verbluffend en adembenemend!









Ter verduidelijking: rechts bovenaan begonnen en links onderaan geëindigd...




Nog een laatste pauze:




En toen kwamen we beneden aan via de weg van de kasteelspoort (dat heet zo omdat de 2 rotspieken lijken op de kantelen van een kasteel)... maar die weg eindigt dus aan de achterkant van de Tafelberg, dus hebben we nog beneden -toen was het wel relatief plat- rondom de berg gestapt terug naar Kloofstreet!

Behoorlijk kapot maar weer zo onder de indruk, fantastische ervaring! WAUW! En ik ben ook wel fier op mezelf en ons groepje! Dat hebben we goed gedaan!
Shania Twain klonk weer in mijn hoofd: Looks like we've made it, look how far we've come, my baby... We might have took the wrong way, we knew we'll get there someday!